Opinion
Punts en debat sus la crotz occitana: 12. Emblèma, bandièras
Segon Jòrdi Passerat, seriá Antonin Perbòsc qu’auriá prepausat la crotz occitana coma emblèma d’Occitània. Mas, se vei mai d’una bandièira.
Lo pus sovent es una crotz grèga, patenta, clechada, vuidada, d’aur sus fond roge. Se vei sus de monuments d’Occitània, per d’activitats culturalas, comercialas, dins las manifestacions… Es notadament adoptada pel Partit Occitan. I pòt aver de modificacions de formas, quitament des cambiaments de colors.
Francés Fontan, originari del país niçard a prepausat d’ajustar l’estela de sèt brancas que poiriá representar los dialèctes de la lenga: auvernhàs, gascon, lemosin, lengadocian, niçard, provençal, vivaro-alpenc. Es la bandièira preconizada pel PNO (uèi Partit de la Nacion Occitana) fondat per Fontan.
Bandièira a l’Estivada de Rodés en 2006
Aquesta bandièira es emplegada dins las valadas occitanas d’Itàlia. De comunas organizan de fèstas per son installacion.
Placa dins las Valadas d’Itàlia
Se tròban de complements locals: Val d’Aran a una bandièra amb la crotz, una corona, los pals catalans e la clau de la Val; en Bearn, doas vaquetas acompanhan la crotz; a Niça tanben se vei una figura particulara… Los emalts pòdon cambiar: crotz d’azur sus un fons d’aur a Venasca, crotz d’argent sus un camp blau a Gigondàs. A Marselha se pòt veire de croses de las colors de l’O. M.
Bandièira a Vièlha. Aran
La crotz occitana a figurat dins lo logò de la region Lengadòc- Rossillon abans d’èsser remplaçada per un trelís. En 1986, lo president Baudis l’aviá plaçada dins lo logò de la region Miègjorn-Pirenèus. Ara, una mescla dels dos se troba sul logò de la novèla region.
Sèt departaments franceses an plaçada la crotz dins lor blason: NautsAlps, Aude, Erau, Gard, Nauta Garona, Tarn, Tarn e Garona. Costat francés, ai recensat mai de cent-seissanta comunas qu’an plaçada la crotz dins lor blason[1].
Manifestacion a Tolosa per l’ensenhament de l’occitan lo 17 de febrièr de 2019
Lo pus sovent es una crotz grèga, patenta, clechada, vuidada, d’aur sus fond roge. Se vei sus de monuments d’Occitània, per d’activitats culturalas, comercialas, dins las manifestacions… Es notadament adoptada pel Partit Occitan. I pòt aver de modificacions de formas, quitament des cambiaments de colors.
Francés Fontan, originari del país niçard a prepausat d’ajustar l’estela de sèt brancas que poiriá representar los dialèctes de la lenga: auvernhàs, gascon, lemosin, lengadocian, niçard, provençal, vivaro-alpenc. Es la bandièira preconizada pel PNO (uèi Partit de la Nacion Occitana) fondat per Fontan.
Bandièira a l’Estivada de Rodés en 2006
Aquesta bandièira es emplegada dins las valadas occitanas d’Itàlia. De comunas organizan de fèstas per son installacion.
Placa dins las Valadas d’Itàlia
Se tròban de complements locals: Val d’Aran a una bandièra amb la crotz, una corona, los pals catalans e la clau de la Val; en Bearn, doas vaquetas acompanhan la crotz; a Niça tanben se vei una figura particulara… Los emalts pòdon cambiar: crotz d’azur sus un fons d’aur a Venasca, crotz d’argent sus un camp blau a Gigondàs. A Marselha se pòt veire de croses de las colors de l’O. M.
Bandièira a Vièlha. Aran
La crotz occitana a figurat dins lo logò de la region Lengadòc- Rossillon abans d’èsser remplaçada per un trelís. En 1986, lo president Baudis l’aviá plaçada dins lo logò de la region Miègjorn-Pirenèus. Ara, una mescla dels dos se troba sul logò de la novèla region.
Sèt departaments franceses an plaçada la crotz dins lor blason: NautsAlps, Aude, Erau, Gard, Nauta Garona, Tarn, Tarn e Garona. Costat francés, ai recensat mai de cent-seissanta comunas qu’an plaçada la crotz dins lor blason[1].
Manifestacion a Tolosa per l’ensenhament de l’occitan lo 17 de febrièr de 2019
[1] La lista se tròba paginas 202-203 dins Histoire de la croix occitane, Institut d’Estudis Occitans de Tarn, març de 2021.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Totun l'estela de las sèt brancas es d'en primièr l'estela del dieu Ermes, o Mercuri, e los adèpte ( o pretenduts tals) de l'alquimia a reivindican per lor. Correspond al nombre de "mobils", solelh, luna, mercuri, vènus, març, jupiter e saturni, e dels cèls que lor correspondon, segon las cresenças eretadas de las astrologias ptolemaïca e babiloniana, los alqimistas lor fasent correspondre aitant de metals intermediaris en partir del plomb per arribar a l'aur.
Sèt es tanben lo nombre de jorns que los ebrèus tornant de Babilonia, comptavan dins la Genèsi, çò que permetèt mantas gents de comptar sèt jorns per debanar una setmana.
Pas grand causa de comun, donc, amb la legenda occitanistas dels siá disent 7 dialèctes" : lo nombre 7 per comptar las fòrmas de parlars occitans es compètament arbitràri e non significa res en se, objectivament. Mas aquò rai ! Sus una bandièra, pòt aisidament permetre de far valer Occitania tota, en la distinguir de la "Région Occitanie" programmatica francesa. E permet tanben de reivindicar a l'encòp un eretatge "occitanista" e "felibre", l'estela de las 7 brancas essent estada causida per representar los 7 fondators del Felibrige, supausi, en resson dels 7 fondators del Consistòri del Gai Saber.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari