Opinion
Quin rambalh!
Solide, atz comprés que parli deu dusau torn de l’eleccion presidenciala deus nòstes amics franceses au nòrd. Sabi dejà que n’i a que van hèr remercar que seram concernits per las leis que seràn votadas dens aquesta mandatura. Es pas faus, e es aquò lo problèma.
Lo rambalh, es que la situacion es a l’encòp la medisha e diferenta que non pas la de cinc ans auperabans.
Lo Macron èra desconegut e los qu’avèvan paur de la Marina Le Pen podèvan doncas votar per eth sense problèma, en estar segur que seré pas pièger qu’una presidéncia de dreta extrèma. Ara, totis le coneishen de plan e lo dar a cambiat.
E doncas, un còp lo pelei acabat sus “Qui es lo copable d’aquesta situacion”, cadun a son biaish de procedir per “evitar una catastròfa”. E aquiu sèm davant un esventalh fòrça variat d’idèias e de pausicionaments.
Cresi que totas las possibilitats son representadas. Coneishi quauqu’un que hasèva fòrça reclama per Mélenchon que’n hè autan adara per Le Pen. Aquò s’apèra lo “Tot levat Macron”. Puèi am lo “Tot levat Le Pen”. E tanben lo “Ni ni”. E dens cada categoria trobaratz totas las combinasons possiblas entre los 12 candidats.
Cresi que cadun deu hèr segon çò que sentís. Es una question de caractère, d’experiéncia, de sentit, tanben de cultura politica. Pòdi pas conselhar ren a degun, levat a los, dens lo “Ni ni”, qu’esitan entre vòte blanc e abstencion.
Me sembla que l’abstencion a mès de significacion. Los vòtes blancs son ignorats, son mesclats aus vòtes nuls, quan l’abstencion es pagerada peus observators e fòrtament comentada coma un fenomèn de refús. Mon pair, per exemple, considerava que lo vòte blanc es un vòte de hidança au sistèma e la volontat de deishar los autes causir per se medish. Es pas sentit coma un acte de protestacion.
L’abstencion, s’es fòrta, pòt aver una significacion e pòt tanben aflaquir lo vencedor que serà totjorn lo “mau elegit”. Se despassa los 50%, seré una teca vertadièra per eth/era e benlèu una crida a soscar sus com cambiar aqueste sistèma electorau obsolèt e injuste.
Per aquestes qu’an totun totjorn paur de véser arribar lo fascisme au poder e de saber-se’n mau tota la vita d’aver pas ren hèit contra, les conselhi d’espiar los sitis de jornaus bèlgas o soïsses de cap a shèis oras deu vrèspe, balhan un bon indic de la resulta e demòran encara, per las vilas bèras, duas oras per se plapar las mans (o pas). Es atau que hascoi cinc ans i a, e n’estoi plan content.
Lo rambalh, es que la situacion es a l’encòp la medisha e diferenta que non pas la de cinc ans auperabans.
Lo Macron èra desconegut e los qu’avèvan paur de la Marina Le Pen podèvan doncas votar per eth sense problèma, en estar segur que seré pas pièger qu’una presidéncia de dreta extrèma. Ara, totis le coneishen de plan e lo dar a cambiat.
E doncas, un còp lo pelei acabat sus “Qui es lo copable d’aquesta situacion”, cadun a son biaish de procedir per “evitar una catastròfa”. E aquiu sèm davant un esventalh fòrça variat d’idèias e de pausicionaments.
Cresi que totas las possibilitats son representadas. Coneishi quauqu’un que hasèva fòrça reclama per Mélenchon que’n hè autan adara per Le Pen. Aquò s’apèra lo “Tot levat Macron”. Puèi am lo “Tot levat Le Pen”. E tanben lo “Ni ni”. E dens cada categoria trobaratz totas las combinasons possiblas entre los 12 candidats.
Cresi que cadun deu hèr segon çò que sentís. Es una question de caractère, d’experiéncia, de sentit, tanben de cultura politica. Pòdi pas conselhar ren a degun, levat a los, dens lo “Ni ni”, qu’esitan entre vòte blanc e abstencion.
Me sembla que l’abstencion a mès de significacion. Los vòtes blancs son ignorats, son mesclats aus vòtes nuls, quan l’abstencion es pagerada peus observators e fòrtament comentada coma un fenomèn de refús. Mon pair, per exemple, considerava que lo vòte blanc es un vòte de hidança au sistèma e la volontat de deishar los autes causir per se medish. Es pas sentit coma un acte de protestacion.
L’abstencion, s’es fòrta, pòt aver una significacion e pòt tanben aflaquir lo vencedor que serà totjorn lo “mau elegit”. Se despassa los 50%, seré una teca vertadièra per eth/era e benlèu una crida a soscar sus com cambiar aqueste sistèma electorau obsolèt e injuste.
Per aquestes qu’an totun totjorn paur de véser arribar lo fascisme au poder e de saber-se’n mau tota la vita d’aver pas ren hèit contra, les conselhi d’espiar los sitis de jornaus bèlgas o soïsses de cap a shèis oras deu vrèspe, balhan un bon indic de la resulta e demòran encara, per las vilas bèras, duas oras per se plapar las mans (o pas). Es atau que hascoi cinc ans i a, e n’estoi plan content.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Un noveu mot es aparaigut dins la politica : l'extreme-centre . Coma i a una extrema- dreicha e una extrema-equerra, Macron cristalisa l'extreme-centre alentorn de se emben de las gens de dreicha e de las gens d'esquerra. E l'extreme-centre a perdegut sa moderacion per tombar dins l'extreme tot cort.
E contre l'extreme-centre l'extrem-dreicha e l'extrem-esquerra s'assemblan.
Mas arrestam un pauc de nos cataloga dins l'esquerra e dins la dreicha emben lo mite de l'extrem per l'eternitat de l'eternitat.
La politica qu'es de controlar lo governament e pas de crear una dualitat entre dos camps que se fan la guerra, l'un es lo bon e l'autre lo marrit. En politica los mots socialisme, comunisme, dreicha, feminisme, ecologia, sociala an perdegut tot lòr sens. I a pus de desbat. Quò es la crisa de la politica e pas solament d'un camp.
Quò es mai qu'una crisa de la politica; quò es una crisa de la sciença, de la filosofia, de la medecina, de la religion, de la technologia , de l'educacion. Elevam un pauç nòstre niveu de consciença.
La democracia autentica comença l'endeman de las eleccions ditas "representativas", quand après l'abstencion massisa, lo pòble se pren enfin el-meteis en carga, pren lo poder, comença de vatar sas leis sense ne demandar mai l'autorizacion a qui que siá. Es esperant, bona nuèit brave mond, o bona vèlha d'armas…
A a la reaccion qu'opausarà alara lo poder oficial, sauretz de l'extrèma-dreita es estada elegida, o non. E general, a cada còp, o èra ja. Quines que foguèssen los resultats oficials…
L'estrategia de triangulacion del false centrisme atenhe le limite del sistèma eliminador.
Le sentit d'illegitimitat de la resulta quina que fosquèsse, dependra de la visibilitat (abstencion) e de l'ausibilitat (manifestacion publica) de la protèsta, en perspectiva de la seguida.
La votz per carrièira avant e aprèp l'urna.
La tactica del suspense suggerida en l'article es una gestion de conflicte de consciència e d'atenuacion de la resulta.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari