Avèvi dejà escrit una cronica aquò dessùs, quan comparavi l’estructura autoritària de la societat francesa actuala, comparada dambe lo chepic de justícia que senhorejava au moment deu Capitolat tolosenc.
 
I a pauc, un exemple navèth fòrça clar acaba, ailàs, de’ns estar balhat. S’agís de l’ahar d’aqueste estudiant de l’universitat de Tours acusat per cinc hemnas de violéncias sexualas. Solide, cau totjorn estar prudent dambe taus ahars, mes cinc testimoniatges contre quauqu’un qu’es pas coneishut (E doncas se pòt pas agir d’una manòbra de destabilizacion politica o auta) deishan pensar que las victimas an pas engibanat lor prejudici.
 
Dens un cas atau, es lo degan de l’universitat, sol, que decidís. Semblaré qu’après estudi e encontres dambe los divèrses belligerants, decidiscoc de balhar pas sancion diciplinària pr’amor de la personalitat deus pairs, eths medishes metges influents de la vila, e a maugrat deu sejorn en preson de l’interessat.
 
Mes es pas tot. L’ahar vengoc drin hòu quan s’apercebón de çò que lo tipe, integrat dens l’universitat de Limòtges, s’arretrobèc a efectuar un estagi dens un servici ginecologic.
 
Un còp de mès, estoc lo degan de l’universitat de Lemòtges que decisdiscoc tot solet de l’acceptar au dret deu hèit que pas nada sancion disciplinària èra estada aplicada. Aquò’s son sistèma de dehensa e legalament, per malastre, a pas tòrt.
 
Per çò deu servici ginecologic, s’i tractaré d’un algoritme qu’atribuiré los estagi. Botèm.
 
Solide, quitament se los hèits suspausats son grèus, sèm meslèu dens una istòria que pòt semblar anecdotica tan que coneishèm pas complètament la vertat.
 
Mes totun, es fòrtament emblematic deus disfoncionaments que pòden crear un sistèma com aqueste, basat sus responsabilitats pas partatjadas, deishadas au jutjat de “petits capdaus”.
 
Tornarèi doncas díser que, a l’epòca de la Republica Consulària de Tolosa, las responsabilitats èran totjorn hidadas a mès d’una persona, a còps duas, a còps quate, eras medishas nomejadas per entitats diferentas. L’intelligéncia collectiva avèva la man sus l’arbitrari e lo poder pas partajat.
 
Ne nos podèm inspirar uei lo jorn tanben