Opinion
Descentralizacion de Versalhas a l’Elisèu…
A çò que pareis, lo president novèl, que se vòl un Jupitèr jupiterian, deu voler aver l’Olimp per el solet, non? Sembla pas preissat de partejar l’aficha amb un “collaborator” e qualques “servicials” ministres[1].
Après una mandatura, sap ont penjar son lum e o fa saber quitament s’a devut, al mens dins sos prepausses, anonciar un cambiament de direccion e d’actitud cap als Franceses que son ciutadans, electors e un fum d’autras causas segon las circonstàncias.
Pendent un quinquenat, el qu’aviá fach partida en per abans d’un govèrn censat èssser d’esquèrra amb Flamby governèt a drecha amb una majoritat de personal politic de drecha.
Ara, fàcia a la montada dels perilhs, semblariá —disi bien: semblariá— que volguèsse se servir de l’esquèrra —o de çò que ne damòra— per menar lo país dins una direccion diferenta.
Sèm pas obligats de lo creire çaquelà. Es dificil a qualqu’un que te pren per un colhon un còp e qu’aquò marche de resistir a la temptacion un segond còp, non?
Aquò dich, pensi pas personalament que cambiarà de tòs ara que sap coma garir las escròlas…
Es pas mai un aprendís, es —o deuriá èsser— un obrièr confirmat! Se vegèt la setmana passada quand lo president del Conselh constitucional los resultats de l’eleccion e que renovelèt son jureament per cinc ans de mai.
La sala de las fèstas de l’Elisèu èra comola… E, dins mon ròdol los mèdia del departament faguèron remarcar que lo conse màger de la vila mejana èra estat invitat a assistir a la ceremònia.
Naturalament, lo jornala acompanhèt l’article d’una fòto ont se podiá reconéisser “not’ bon maire”. Lo lendeman, i aguèt una entrevista del conse in persona ont disiá qu’èra estat susprés que s’i esperava pas e qu’una convidacion aital se refusa pas a mens de voler passar per malestruch.
E d’explicar que la convidacion arriba generalament dos o tres jorns avant la dat prevista. E d’explicar tanben que lo president marca aital son interès pel monde dels “territòris” —avèm un president que coneis apaaparentament los “territòris d’a fons!”— sostenon son accion e son trabalh per França e los Franceses.
Aquel viatge a la capitala torna far nàisser bruches divèrses coma la possibilitat que benlèu… — mas res es pas segur… es pas qu’una suposicion… etc. — un marroquin… tot aquò a la chut chut que calriá pas contrariar los auguris.
Aital va la politica dins nòstre país bonapartista. Se cal pas estonar que la descentralizacion siá pas qu’un sòmi.
Los reis sabián cossí paaisar la noblesa e la susvelhar en meteis temps en los fasent venir a Versalhas; lo Còrs balhèt decoracions… Lo monarca republican accepta d’invitar los cortesans a l’Elisèu que son tot fieròts de poder dire de retorn al país: “I èri ieu tanben!”
Tant que Versalhas demòra descentralizat a l’Elisèu de París, los cortesans pòdon gardar espèr!
Après una mandatura, sap ont penjar son lum e o fa saber quitament s’a devut, al mens dins sos prepausses, anonciar un cambiament de direccion e d’actitud cap als Franceses que son ciutadans, electors e un fum d’autras causas segon las circonstàncias.
Pendent un quinquenat, el qu’aviá fach partida en per abans d’un govèrn censat èssser d’esquèrra amb Flamby governèt a drecha amb una majoritat de personal politic de drecha.
Ara, fàcia a la montada dels perilhs, semblariá —disi bien: semblariá— que volguèsse se servir de l’esquèrra —o de çò que ne damòra— per menar lo país dins una direccion diferenta.
Sèm pas obligats de lo creire çaquelà. Es dificil a qualqu’un que te pren per un colhon un còp e qu’aquò marche de resistir a la temptacion un segond còp, non?
Aquò dich, pensi pas personalament que cambiarà de tòs ara que sap coma garir las escròlas…
Es pas mai un aprendís, es —o deuriá èsser— un obrièr confirmat! Se vegèt la setmana passada quand lo president del Conselh constitucional los resultats de l’eleccion e que renovelèt son jureament per cinc ans de mai.
La sala de las fèstas de l’Elisèu èra comola… E, dins mon ròdol los mèdia del departament faguèron remarcar que lo conse màger de la vila mejana èra estat invitat a assistir a la ceremònia.
Naturalament, lo jornala acompanhèt l’article d’una fòto ont se podiá reconéisser “not’ bon maire”. Lo lendeman, i aguèt una entrevista del conse in persona ont disiá qu’èra estat susprés que s’i esperava pas e qu’una convidacion aital se refusa pas a mens de voler passar per malestruch.
E d’explicar que la convidacion arriba generalament dos o tres jorns avant la dat prevista. E d’explicar tanben que lo president marca aital son interès pel monde dels “territòris” —avèm un president que coneis apaaparentament los “territòris d’a fons!”— sostenon son accion e son trabalh per França e los Franceses.
Aquel viatge a la capitala torna far nàisser bruches divèrses coma la possibilitat que benlèu… — mas res es pas segur… es pas qu’una suposicion… etc. — un marroquin… tot aquò a la chut chut que calriá pas contrariar los auguris.
Aital va la politica dins nòstre país bonapartista. Se cal pas estonar que la descentralizacion siá pas qu’un sòmi.
Los reis sabián cossí paaisar la noblesa e la susvelhar en meteis temps en los fasent venir a Versalhas; lo Còrs balhèt decoracions… Lo monarca republican accepta d’invitar los cortesans a l’Elisèu que son tot fieròts de poder dire de retorn al país: “I èri ieu tanben!”
Tant que Versalhas demòra descentralizat a l’Elisèu de París, los cortesans pòdon gardar espèr!
[1] Estant entenut naturalament qu’aparteni a la raça dels dinosaures que considèran que lo masculin gramatical incluís las personas de sèxe femenin e totes los èssers d’aparéncia umana que se sentisson un pauc mai o un pauc mens aital o complètament diferents. Pòrti pas cap de jutjament e se, malgrat totas aquelas precaucions de calam, tot aquel monde se sentisson discriminats, coma o disiá una persona de mas coneissenças; que lo cuol lor pèle!
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
La dcentalisacion?
Chaldra que l'estat frances aja dau poder per l'instaurar. L'estat frances es un estat de palha per applicar las directivas de las fortunas las mai richas dau monde que se troban aus Estats-Unis. Quò es pas crane per un frances de zo pensar mas quò es pertant la realitat.
Dins tot aquò l'esquerra segra Macron perque z'a totjorn fau e que sos dirigeants, Melenchon en testa, osaran pas lo contranhar que talament son embrigadats dins la corupcion.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari