Opinion
L’engana democratica
Tot anava de plan. Macron estoc elegit mercés a vòtes anti-Le Pen e aquò semblava evident a cadun. Lo monde sincères qu’avèvan paur de la dreta extrèma e qu’angón botar un butletin Macron dens l’urna cresèvan sincèrament que totis avèvan comprés que, dens aqueste jòc “democratic”, se causissèva au purmèr torn e s’eliminava au dusau. Es aquò que’m digón mons pairs. Sincèrament.
E ben non pas. La sinceritat, es bon peu petit pòble, mes pas en politica.
Entrevistada la setmana passada sus France Info, la pòrtavotz deu partit Renaissance, de la quala èi pas retengut lo nom, desolat, afirmèc dus còps (non pas, s’èra pas enganada) au subjècte de la formacion deu govèrn navèth: “Los ministres aplicaràn lo programa d’Emmanuel Macron PLEBISCITAT PEUS FRANCESES”. E oc, atz plan legit, lo programa de Macron estoc “plebiscitat peus franceses”.
Es pas la vergonha que va estofar un jorn un politician. Sufís pas que díser e tornar díser çò que volon dambe assegurança per ne hèr una realitat. Vaquí la vertat:
Au purmèr torn de las eleccions presidencialas, sus l’ensems deus adultes en edat de votar, i avoc pas que 19,02% qu’angón sosténguer lo programa d’Emmanuel Macron, çò que’ns hè un drin mens que non pas un Francés de 5. Un plebiscit vertadièr!
Mes coma lo sistèma es “plan fotut”, aqueste candidat sostengut per 1/5 deu monde receboc totis los poders de l’Estat. Un petit exemple:
Se la refòrma de las retiradas èra debatuda e decidida peu pòble per referendum (Democracia = poder au pòble), solide que passaré pas. E ben vaquí, va passar. Quitament se fòrça monde qu’an votat contra Marine Le Pen preferirén la part de son programa aquò dessùs. Es magic, non pas?
La pausicion auturèra d’aquesta pòrtavotz muisha plan que los que son au poder an pas gran causa de hèr de çò que pensa los que’us an elegits.
Imaginatz un ministre finlandés qu’auré demandat una favor sexuala contra l’atribucion d’un apartament, o un ministre suedés qu’auré pagat sa Maserati a mitat en liquide e que seré mes en examen. Non, es pas possible. De qué deven pensar de nòsta Republica Platanièra? (I a pas fòrça bananèrs en çò nòste)
E ben non pas. La sinceritat, es bon peu petit pòble, mes pas en politica.
Entrevistada la setmana passada sus France Info, la pòrtavotz deu partit Renaissance, de la quala èi pas retengut lo nom, desolat, afirmèc dus còps (non pas, s’èra pas enganada) au subjècte de la formacion deu govèrn navèth: “Los ministres aplicaràn lo programa d’Emmanuel Macron PLEBISCITAT PEUS FRANCESES”. E oc, atz plan legit, lo programa de Macron estoc “plebiscitat peus franceses”.
Es pas la vergonha que va estofar un jorn un politician. Sufís pas que díser e tornar díser çò que volon dambe assegurança per ne hèr una realitat. Vaquí la vertat:
Au purmèr torn de las eleccions presidencialas, sus l’ensems deus adultes en edat de votar, i avoc pas que 19,02% qu’angón sosténguer lo programa d’Emmanuel Macron, çò que’ns hè un drin mens que non pas un Francés de 5. Un plebiscit vertadièr!
Mes coma lo sistèma es “plan fotut”, aqueste candidat sostengut per 1/5 deu monde receboc totis los poders de l’Estat. Un petit exemple:
Se la refòrma de las retiradas èra debatuda e decidida peu pòble per referendum (Democracia = poder au pòble), solide que passaré pas. E ben vaquí, va passar. Quitament se fòrça monde qu’an votat contra Marine Le Pen preferirén la part de son programa aquò dessùs. Es magic, non pas?
La pausicion auturèra d’aquesta pòrtavotz muisha plan que los que son au poder an pas gran causa de hèr de çò que pensa los que’us an elegits.
Imaginatz un ministre finlandés qu’auré demandat una favor sexuala contra l’atribucion d’un apartament, o un ministre suedés qu’auré pagat sa Maserati a mitat en liquide e que seré mes en examen. Non, es pas possible. De qué deven pensar de nòsta Republica Platanièra? (I a pas fòrça bananèrs en çò nòste)
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#2 Los estalinians, dirigits a l'epòca pel famós Trotsky qu'unes idealizan encara, los maselèron totes ! Non ne sèm pas a la primièra visita sanguinària de Russes armats en Ucraina, mila dieus !
#1 La fin de la Makhnovchina ne dona pas trop d'enveja...es d'un biais força parier a l'istori de Joan Petit e la fourque.
Contra l'engana democratica, ailàs, non vesi qu'una solucion : la makhnovchtchina.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari