Opinion
Los pels de la femna invisibla
L’estudi dels autors clasics fornissiá totjorn un quicòm dins los dialògs que nos fasiá rire… Aital del “Poirai baisar?” dins Lo Malaut imaginari o “Amagatz aquel sen que vòli pas veire!” dins Tartufa. E quitament quand lo professor nos aviá explicat que, a l’epòca de l’autor, lo mot que nos aviá fach escacalassar aviá un sens diferent nos podiam pas empachar de cascalhar, uroses de poder “arrestar” lo cors pendent qualques minutas… E lo professor, qu’aviá doblidat d’èsser un colhon, nos daissava polsar qualques minutas abans de se i tornar… e nosautres tanben…
Epòca urosa d’una complicitat ensenhaire - ensenhats dins la sala de classa. Seriá pas vengut a l’idèa de degun de portar lo pet d’autant mens que nòstra ignorança —e non la del mèstre!— n’èra l’encausa.
Las causas an cambiat, quitament dins nòstra societat e cadun sembla èsser a l’espèra per trobar tòrt al vesin…
Las consequéncias del virus vengut de l’Èst a tornat modelar los rapòrts entre los uns e los autres e me demandi se tornarà coma abans.
O alara caldrà un eveniment que nos fariá doblidar los rapòrts cauteloses novèls que se son installats…
Pel moment, vesi pas que la guèrra en Ucraïna e la revòlta de tota una joinessa que comolan aquelas codicions.
D’Ucraïna n’avèm ja parlat e ne tornarem parlar per çò que la fugida en avant del psicòrigid de servici fa córrer una risca màger a Euròpa… Demòra pas qu’a esperar que lo tsar de Russia serà tocat per la graça abans de metre sa menaça a exécucion e de far petar una bombineta nucleara sul morre del pòble qu’acusa d’èsser de nazis reïncarnats.
Per çò que concernís la joinessa persana, es quicòm mai e la mòrt d’una estudianta en seguida d’una arrestacion relativa a qualques pels de cabeladura que s’èran escapats del vel que los teniá embarrats es estada coma un senhal per una revòlta amagada desempuèi tròp de temps… es a dire dos o tres decennis!
Religiosa o pas, una dictadura es una dictadura e los pòrta-espaldas del poder que fan regnar la paur e la terror amb l’acòrd tacit dels òmes de Dieu, aqueste Dieu foguèsse lo Dieu dels musulmans mòstra a l’evidénia que, venguts al poder per liberar lo pòble de la tirania del Shah, aqueles an pas cap d’intencion de lo daissar escapar.
Mai d’una generacion a ja sofèrt l’opression liberatòria e las joves de uèi se son renduts compte que sola una revòlta —fins a la mòrt— las poirà liberar del jo que lo mond dison patriarcal!
Es gaireben lo primièr còp que las femnas joves, gaireben autan invesiblas coma lors parents, escampan lo vel per daissar lor cabeladura liura, liura, liura…
Lo vel es pas qu’un pretèxte. Son pas de revolucionàrias mas vòlon simplament poder lo portar o pas, se cobrir lo cap o pas, a lor fantasiá.
Pels mollahs, lo vel es pas qu’un pretèxte tanben per oprimir non pas sonque las femnas, o la joinessa mas tot un pòble. Per eles, la libertat del pòble — mascle, evidentament, passa per l’opression de l’autra mitat de la poplulacion!
Mas las joves an trobat de sosten demest los òmes e obligat los “gardians de la revolucion” a tirar per garantir la libertat dels mascles…
Que ne sortirà? Sabèm ben que las balas del fusils podon resòlvre un “problèma” per un temps mas son en meteis una confession de feblesa…
Las convulsions del pòble persan son pas acabadas mas una generacion novèla quilha lo cap per un avenidor autre…
Epòca urosa d’una complicitat ensenhaire - ensenhats dins la sala de classa. Seriá pas vengut a l’idèa de degun de portar lo pet d’autant mens que nòstra ignorança —e non la del mèstre!— n’èra l’encausa.
Las causas an cambiat, quitament dins nòstra societat e cadun sembla èsser a l’espèra per trobar tòrt al vesin…
Las consequéncias del virus vengut de l’Èst a tornat modelar los rapòrts entre los uns e los autres e me demandi se tornarà coma abans.
O alara caldrà un eveniment que nos fariá doblidar los rapòrts cauteloses novèls que se son installats…
Pel moment, vesi pas que la guèrra en Ucraïna e la revòlta de tota una joinessa que comolan aquelas codicions.
D’Ucraïna n’avèm ja parlat e ne tornarem parlar per çò que la fugida en avant del psicòrigid de servici fa córrer una risca màger a Euròpa… Demòra pas qu’a esperar que lo tsar de Russia serà tocat per la graça abans de metre sa menaça a exécucion e de far petar una bombineta nucleara sul morre del pòble qu’acusa d’èsser de nazis reïncarnats.
Per çò que concernís la joinessa persana, es quicòm mai e la mòrt d’una estudianta en seguida d’una arrestacion relativa a qualques pels de cabeladura que s’èran escapats del vel que los teniá embarrats es estada coma un senhal per una revòlta amagada desempuèi tròp de temps… es a dire dos o tres decennis!
Religiosa o pas, una dictadura es una dictadura e los pòrta-espaldas del poder que fan regnar la paur e la terror amb l’acòrd tacit dels òmes de Dieu, aqueste Dieu foguèsse lo Dieu dels musulmans mòstra a l’evidénia que, venguts al poder per liberar lo pòble de la tirania del Shah, aqueles an pas cap d’intencion de lo daissar escapar.
Mai d’una generacion a ja sofèrt l’opression liberatòria e las joves de uèi se son renduts compte que sola una revòlta —fins a la mòrt— las poirà liberar del jo que lo mond dison patriarcal!
Es gaireben lo primièr còp que las femnas joves, gaireben autan invesiblas coma lors parents, escampan lo vel per daissar lor cabeladura liura, liura, liura…
Lo vel es pas qu’un pretèxte. Son pas de revolucionàrias mas vòlon simplament poder lo portar o pas, se cobrir lo cap o pas, a lor fantasiá.
Pels mollahs, lo vel es pas qu’un pretèxte tanben per oprimir non pas sonque las femnas, o la joinessa mas tot un pòble. Per eles, la libertat del pòble — mascle, evidentament, passa per l’opression de l’autra mitat de la poplulacion!
Mas las joves an trobat de sosten demest los òmes e obligat los “gardians de la revolucion” a tirar per garantir la libertat dels mascles…
Que ne sortirà? Sabèm ben que las balas del fusils podon resòlvre un “problèma” per un temps mas son en meteis una confession de feblesa…
Las convulsions del pòble persan son pas acabadas mas una generacion novèla quilha lo cap per un avenidor autre…
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
A si eram liure, liure, liure... que fariam pas?
Criticar lo vesin, criticar Putin que de ilh, ven tot lo mau de nòstra epòca...
Avem pertant lo liure arbitre, sia criticar, jujar, condemnar, sia eser dins l'amor de se e esser uros emben çò que l'òm a.
Tota educacion es una dictatura mesma l'educacion laica de França. Mas, sem pas liure de criticar aquela educacion. i a pas mielhs alhors.
Criticam l'estat mas quand avem daus problems, sem ben content de lo trobar per nos protegear.
Me damanda si sem pas demorat goiats, goiatas.
Pertant la coneissença universala, l'amor incondicional l'avem au pus priond de nòstre e quand avem rempli nòstre còr d'amor avem pus besonh de fugir apres de farfantelas,avem una melhora disposicion a escotar l'autre e podam mielhs l'aidar. Las religions subretot la catòlica e l'islam nos an aprengut a obeir a Diu. Mas, Diu es pas aquò. Es una serva d'amor incondicional. Aima a egalitat totas las fòrmas de vita sur terra e alhors, mas nos a laissat la possibilitat de chausir nòstre biais de nos comportar en relacion emben l'autre, la planeta, la vita.
Nòstra educacion a jamai estudiat la relacion, pertant vivem tot lo temps de relacion.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari