Ua familha que plora lo son mainat assassinat e aquesta tarrible pena que pertòca autant los pairs com los tanhents.
 
Lo crimi qu’es odiós e la Lei que’s deu aplicar com per tot crimi.
 
Badonc enqüèra un còp los francés que desrapan.
 
Caminadas, aumenatges, missas que son organizadas un chic pertot, arrecaptant l’esmai locau hòrt legitime tà’u transformar dab los mèdias e los politics en dit acusator d’un grop etnic e sociau! Estranh, qu’aví tostemps pensat l’esperit criminau n’avè pas nada raça... a çò qui sembla que m’enganavi; totun que soi estonat quan vedi drapèus tricolòrs dab cantics e ua horrèra cantant l’imne francés bèth pro sanguinari.
 
Que i a quauquarren de hastiau quan un crimi particular es denonciat per ua massa ostila, un grop d’individus qui se las a dab d’autes qui n’an pas arren a véder dab l’ahar e qui, eths medish, an mainats e pro de problèmas.
 
Aquestes uglaments d’òdi d’omis e de hemnas, deus quaus nombrós son parents, amagant-se devaths los plecs d’un drapèu e cants patriotics ne m’agradan pas briga e que bremban maishants soviers... l’Istòria qu’ac a provat.
 
Com pòden pregar o servir un Diu d’Amor, estar destermenat per l’esgòrra d’un crimi e ne pas arrevendí’s cap aus multiples ahars pedofiles envescant la glèisa de Roma. Quantas Lolas avalidas dens lo màger silenci complici.
 
Badonc, Lola qu’a mantuas caras per tots los temps, lòcs e mitans sociaus, devath los còps d’un parent, d’un inconegut, d’un prèste o devath la bòta “justificada” d’un militar beròjament medalhat. Quantas Lolas deishadas shens acès, au hred e a la hami qui van enqüèra morí’s tà plenhar las pòchas de quauques uns...
 
Ailàs, la cara d’ua mainada martirizada qu’es multipla, desbrombada dens los libes d’Istòria e la Memòria deus òmis planpensants.
 
A Marmanda, la Glèisa qu’arrefusa ua missa en aumenatge a la populacion occitana exterminada per Amaury de Montfort... en tot aunorant aqueste dab ua tomba au Vatican, per los servicis renduts. Quantas Lolas totun devath la brasa...
 
Devant la glèisa de la comuna, devant lo pati, un drapèu francés qu’es estat obèrt e desplegat suu quau candelas alucadas qu’an esclairat la cara de l’adolescenta assassinada.
 
Lola, au nom de totas las Lolas de l’Istòria e deu monde sancer, perdona aus òmis. Que son vaduts hòus.
 




Laurent Charles LEMAITRE-MARTIN D’ARTUS (dab l’ajuda de Danièl Lagüèita tà l’arrevirada)