Ai l’impression que, cada setmana, vos fau juraments d’ivronha! Vos disi que n’i a pro de parlar de tal o tal eveniment, de tal o tal país… Coma disiá l’autre, la vida se resumís pas, se pòt pas resumir a aquò, etc. E patatràs, i tòrni coma las cabras a la sal!
 
Aviái decidit de parlar de not’ bon president e de son viatge en America, en los Estats Units per èsser mai precís, e de sa passejada a la Nòva Orleans que m’a interessat fòrça… Ailàs, serà per un autre còp!
 
Mas vos o prometi, tornarem trobar Evangéline e los Cajuns, la Nòva Orleans e Laissez les bons temps rouler! De tota faiçon, es a vosautres que me legissètz de vos plànger e de repotegar…
 
Tornam a nòstre afar d’anuèit… que ven de se passar dins un país vesin, Alemanha, un país pas encara besson ni fraire, un país que, fins ara, èra una poténcia economica europèa sonque e se refusava a desvolopar un aspècte de son economia que li rementava cachavièlhas d’un còp èra…
 
La dòxa alemanda, coma la de mantuns autres païses, estant que lo comèrci es comparabla a la musica e amaisa las mors… Dire que los Alemands agèron un revelh brutal e saumastre lo jorn que lo psicopata del Kremlin decidiguèt una “operacion de polícia” per escafar de las mapas un país e un pòble qu’existisson pas per el malgrat los tractats signat en 1991 amb aquel país, Ucraïna… 
 
Lèu-lèu, nòstres Alemands votèron de crèdits per melhorar, per equipar son armada que, per èsser pas una armada de fantasiá, es pas ça que la l’armada qu’a daissat qualques sovenirs doloroses fa d’aquò tres quarts de sègle…
 
Coma de costuma, me daissi anar a de consideracions qu’an pas res a faire dins aquela cronica! L’afar que vos’n vòli parlar es l’arrestacion de mai d’un vintenat de personas que volián far un còp d’Estat…
 
“Un còp d’estat? en Alemanha? —Òc ben!— Es pas Dieu possible? — E òc, mon brave mossur, e d’après çò que ne dison o ne daisson dire dire los poders publics alemands, avián dins l’idèa d’imitar lors amics estatsunidencs e lor ataca del Capitòli de Washington..”
 
Se las gasetas teutonas comptan pas colhonadas, es un còp d’Estat vertadièr qu’aviá preparat aquel grop de personas amb dins lo ròtle de Führer, un prince de la noblesa vièlha, malcontent que agèsson tirat a sa familha, qualques sègles a, privilègis e poder… 
 
Sabiái pas qu’un Alemand podiá èsser autan rancurós!
 
Pensatz benlèu que qualques arganhòls en mal de còp d’Estat, aquò val pas lo còp de s’i arrestar! Soi pas d’acòrd. Al sens contra, tròbi qu’una accion sediciosa en preparacion dins lo país mai potent de l’Union Europèa nos deuriá far soscar.
 
Avèm ja las democracias illiberalas de Polonha e Ongria. Avèm un govèrn de la drecha extrèma en Itàlia, un país qu’a pas jamai liquidat son passat faissista e ont los movements de menton de Benito son demorats dins fòrças memòrias…
 
E ara, a l’imitacion dels amics del numèro 45 estasunidenc, d’Alemands vòlon non pas tornar Alemanha granda mas tornar crear una granda Alemanha, un segond Reich!
 
En los Estats Units, lo messorguièr politic mai grand que la tèrra aja portat, contunha d’organizar un còp d’Estat sul long tèrme… amb la complicitat, mai o mens tacita dels jutges de la Cort suprèma estatsunidenca e dels líders del partit repulcian (GOP)…
 
Dus jorns a, lo president de Peró ensagèt de far un còp d’Estat tanben avant d’èsser arrestat… 
 
Las metastasis del cranc se desvolòpan e podèm pas dire que not’ bon president, en governant amb l’article 49.3, faga una demonstracion de democraia…