“Avec 1 degré de moins tout le monde dort aussi bien.” Tombèri per asart sus aquel messatge d’E.D.F. (Encara De Facturas) que per ganhar un gras de mens a l’ostal, m’aconselha de: “Je baisse” “J’éteins” “Je décale”.
 
“Baissi” Al nivèl caufatge, per baissar cal saber d’ont partissi. Ieu, de ma vida, ai pas jamai agut de termomètre. O fasiái al sentit o puslèu al ressentit coma dison a la meteò. Ara, vau passar del ressentit al termomètre. Me’n soi crompat cinc. Un per cada pèça. Aprenguèri aital, qu’aviái quinze dins la cosina, setze dins lo salon, quatorze al burèu, dotze dins la cambra, dètz dins la sala de banh e onze al privat. Pel primièr còp de ma vida coneissi la temperatura de cada membre de mon apartament.
 
La cosina, amb quinze, es caufada de longa mas i trauli solament dos còps per jorn. Lo matin,  dejuni pas. Podriái baissar lo radiator a quatorze pel miègjorn? Pel sopar, me fau totjorn un platet al forn, podriái benlèu laissar la pòrta del forn dobèrta? Passariá del radiator al forn, perqué pas? Lo melhor benlèu seriá d’anar bocinejar dins lo salon ont fa mai caud?
 
Tancat dins mon canapè a espinchar lo fenestron dins lo salon ont fa setze, ai ben caud amb tres “Damart”, un mantèl de lana, dos parelhs de calçetas e de pantoflas forradas. Se baissi los dos radiators me caldrà crompar un “Damart” de mai, un mantèl de mai, passar a tres parelhs de calçetas sens oblidar los gants e lo tapanàs. E coma soi calvet, la berreta serà benvenguda.
 
Amb quatorze al burèu, o cal ben dire, ai pas caud de tròp sus mon cadieral arrapat de longa que soi davant l’ordenador. Pensi que s’ajustavi una vèsta e de bralhas caufantas, de calçetas e de mitanas caufantas, es a dire amb pilas integradas, podriái benlèu baissar e arribar a dètz. Me demorariá a ajustar un casco caufant per empachar lo freg de me ratatinar lo cervèl.
 
Benlèu per la cambra, dotze, es de tròp! Podriái atudar lo radiator. Quora veni de passar la vesprada al salon, aimi me despolhar a la lèsta dels “Damart”, mantèl, calçetas, pantoflas, gants, tapanas, berreta e dintrar nús dins de lençòls ben freges. Sabi pas perqué me sentissi jamai tan viu qu’amb aquel moment!
 
Es qu’amb dètz de longa dins la sala de banh pòdi baissar la temperatura? Benlèu que dètz es caud de tròp? N’ai solament de besonh, mièja-ora per jorn, quora lo matin me refresqui la pèl e me rascli la codena. Es que caufar l’òli del radiator just un momenton dins la jornada pompa pas mai d’energia que de lo laissar escaufat de longa? Me caldrà far una estudi aprigondida sus aquel sicut.
 
Onze de longa al privat me pareis pas pro quora me lèvi. Al salt del lièch, nús, aimi aver caud quora vau pausar las bralhas. Benlèu me caldrà levar dins la nuèch per montar lo radiator. Dins la jornada, plan vestit, que tombi d’aiga o qu’aja la foira, onze es pro. Amai se lo privat es per un ieu gaireben un salon de lectura. Que volètz? Cadun sa tissa!
 
 “Escantissi” Compreni ben que s’escantissi totes los radiators e las lampas consomarai pas de letrecitat. Se pòdi pas me passar dels radiators, per las ampolas i a un briu qu’ai pas quichat sul boton. M’esclairi a la bogia dempuèi d’annadas. Vesi pas de que podriái escantir de mai. Anatz me dire la live-bòx, la laissi pas en velheta. L’aluqui solament una ora per jorn e puèi l’escantissi. Lo radiòrevelh, pòdi pas l’atudar, n’ai pas. Lo fenestron l’espinchi doas oras per jorn e l’amossi sul pic.
 
“Desplaçi” Fau virar la maquina de lavar un còp per setmana amb un programa cortet. Entrinca a onze oras del vèspre e acaba a mièja-nuèch. Ivèrn coma estiu, espandissi la bugada a mièja-nuèch amb la frontala. Pòdi pas desplaçar l’ora de lavatge del lava-vaissèla e del sèca-farda, n’ai pas.
 
Al moment ont nos espetam la mesolha per estalviar l’energia, aprenem que França tras Encara De Facturas ven de vendre de corrent a Itàlia, Soïssa e Bretanha-Granda... Tot aquò sentís ni a sal ni a òli.