Opinion
64, nombre magic?
Aquel afar de retirada, avèm pas acabat de n’ausir parlar, d’autant mai que mai nos ba explican, mens lo comprenèm e que d’unes elements complican a l’encòp la situacion e nòstre entendament.
Alara, d’un costat, avèm lo progrès, la mecanizacion e la societat virtuala amb sos biaisses dematerialiezats qu’implican mens de monde al trabalh vist que las maquinas e unas besonhas fan (o: son supausadas faire) aquelas tascas. Aicí, vos precisi que soi ieu qu’escrivi aquesta cronica en picant amb dos o tres dets sul clavièr de mon ordenador e qu’ai pas demandat a un GatGBT d’escriure a ma plaça e a mon biais (lo paure d’el) aqueste papieròt dins nòstre/vòstre Jornalet ben-aimat.
I agèt una tendéncia a afavorir lo temps liure, e a faire baissar lo temps de trabalh que passèt de 48 oras a 40, puèi a 35 e que d’unis demandan de passar a 32 e que d’autres son a plan mens vist que son al caumatge. Se ganhèt lo dreit de pas mai trabalhar lo dimenge, puèi pas lo dissabte de vèspre, puèi pas lo dissabte, puèi i agèt las RTT. Los congièts passèron d’una setmana, a quinze jorns, a una mesada, a sièis setmanas, sens parlar dels temps de RTT. Se rajustèt un temps bèl a las vacanças de febrièr, non pas per permetre al monde de se bandar e de se faire petar la ventresca per Carnaval, mas per que las estacions d’esquí e lo sector del torisme ganhèssen plan de moneda. Al final d’aquela demarcha del faire mens, nos explican que caldrà trabalhar mai! Mai dins la setmana: pareis que trabalhar quatre còps nòu oras (siá 36 oras) seriá ara lo nec plus ultra. Notatz qu’amb una jornada de cauma e de manifestacion cada setmana, nos impausan insidiosament lo sistèma! Mai dins lo temps: de la retirada a 60 ans amb 37 annadas e mièja d’escotisson (se ditz que, dins un temps ancian, i agèt un temps cortet un govèrn d’esquèrra en França), ne sèm a tornar montar a 64 ans e 43 annadas d’escotisson. As l’impression que l’avenir camina al revèrs!
E ara, los vièlhs (e dins unes emplècs pareis qu’a 45 ans, siás ja un vièlh) en plaça de preparar la retirada, deuràn passar lo temps a trabalhar o a cercar de trabalh. Alara, l’eqüacion es malaisida de règlar: cal a l’encòp, per mens de plaças proposadas, gardar los ancians e assegurar l’emplèc dels joves,
Notaretz que l’afar d’un Revengut minimal assegurat a totes, degun ne parla pas mai! Se trapa pas pus de mètges, pas pus d’ensenhaires, … Tant qu’a i èsser, los licèus professionals son eles sentits coma una via de garatge… E l’autre jorn, ensajèron de nos faire agantar la crèba: lo dimars 7 de febrièr, nos calguèt faire lo passa-carrièra jos una ragentada de primièra…
Ara, dins l’incompreneson de la situacion, pòdi rajustar:
Sus una laissa de la bibliotèca, lo libre de Paul Lafarga: Lo dreit a la pigresa… Se soi pas tròp fenhant, ne vau tornar virar las paginas!
Ja-Retirat Roch
Alara, d’un costat, avèm lo progrès, la mecanizacion e la societat virtuala amb sos biaisses dematerialiezats qu’implican mens de monde al trabalh vist que las maquinas e unas besonhas fan (o: son supausadas faire) aquelas tascas. Aicí, vos precisi que soi ieu qu’escrivi aquesta cronica en picant amb dos o tres dets sul clavièr de mon ordenador e qu’ai pas demandat a un GatGBT d’escriure a ma plaça e a mon biais (lo paure d’el) aqueste papieròt dins nòstre/vòstre Jornalet ben-aimat.
I agèt una tendéncia a afavorir lo temps liure, e a faire baissar lo temps de trabalh que passèt de 48 oras a 40, puèi a 35 e que d’unis demandan de passar a 32 e que d’autres son a plan mens vist que son al caumatge. Se ganhèt lo dreit de pas mai trabalhar lo dimenge, puèi pas lo dissabte de vèspre, puèi pas lo dissabte, puèi i agèt las RTT. Los congièts passèron d’una setmana, a quinze jorns, a una mesada, a sièis setmanas, sens parlar dels temps de RTT. Se rajustèt un temps bèl a las vacanças de febrièr, non pas per permetre al monde de se bandar e de se faire petar la ventresca per Carnaval, mas per que las estacions d’esquí e lo sector del torisme ganhèssen plan de moneda. Al final d’aquela demarcha del faire mens, nos explican que caldrà trabalhar mai! Mai dins la setmana: pareis que trabalhar quatre còps nòu oras (siá 36 oras) seriá ara lo nec plus ultra. Notatz qu’amb una jornada de cauma e de manifestacion cada setmana, nos impausan insidiosament lo sistèma! Mai dins lo temps: de la retirada a 60 ans amb 37 annadas e mièja d’escotisson (se ditz que, dins un temps ancian, i agèt un temps cortet un govèrn d’esquèrra en França), ne sèm a tornar montar a 64 ans e 43 annadas d’escotisson. As l’impression que l’avenir camina al revèrs!
E ara, los vièlhs (e dins unes emplècs pareis qu’a 45 ans, siás ja un vièlh) en plaça de preparar la retirada, deuràn passar lo temps a trabalhar o a cercar de trabalh. Alara, l’eqüacion es malaisida de règlar: cal a l’encòp, per mens de plaças proposadas, gardar los ancians e assegurar l’emplèc dels joves,
Notaretz que l’afar d’un Revengut minimal assegurat a totes, degun ne parla pas mai! Se trapa pas pus de mètges, pas pus d’ensenhaires, … Tant qu’a i èsser, los licèus professionals son eles sentits coma una via de garatge… E l’autre jorn, ensajèron de nos faire agantar la crèba: lo dimars 7 de febrièr, nos calguèt faire lo passa-carrièra jos una ragentada de primièra…
Ara, dins l’incompreneson de la situacion, pòdi rajustar:
— aquel fenhantàs de Varane qu’espera pas 64 ans per arrestar de jogar al fòbal e que decidís qu’a 29 ans portarà pas mai lo malhòt de l’esquipa de França e refusa una promocion coma capitani de la formacion. Lo pauròt, aquò li farà gaire d’annuitats. Quant tocarà a la retirada?
— Las centralas nuclearas quora demarrèron (d’unas, las mai modèrnas, capitan pas de se metre a l’òbra!) èran previstas per 40 ans de vida. Aparentament, l’afar dels 64 ans per la retirada las va pas concernir que se parla de lor i faire téner lo còp fins a… 80 ans. Una experiéncia d’estendre puèi als umans?
— Las centralas nuclearas quora demarrèron (d’unas, las mai modèrnas, capitan pas de se metre a l’òbra!) èran previstas per 40 ans de vida. Aparentament, l’afar dels 64 ans per la retirada las va pas concernir que se parla de lor i faire téner lo còp fins a… 80 ans. Una experiéncia d’estendre puèi als umans?
Sus una laissa de la bibliotèca, lo libre de Paul Lafarga: Lo dreit a la pigresa… Se soi pas tròp fenhant, ne vau tornar virar las paginas!
Ja-Retirat Roch
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
I a çaquelà un autre nombre magic....
son los interest del deute (la carga del deute) qu'avèm pagat dentre 1979 et 2017..
Espèri d'esclarziments...e lo nombre magic
#2
Las causas devon èsser dichas, detras aquela reforma i es un signe mandat al mercat financièrs que nos prestan d’argent dempuèi 40 ans.
Siá avèm la capacitat de nos reformar, tot anirà plan una pichona estona, siá avèm pas la capacitat de nos reformar, los mercats financièrs nos prestaràn d’argent a de taus jamai vists e vendrà un moment ont poirèm pus pagar e manlevar. Sarà la quincanèla de l’estat e de nosaus meteis.
De qual nos a venduts atal als mercats de la finança per viure al dessus dels nòstre mejans mentre 40 ans, vèire mai, ara ne sèm a manlevar per pagar los interesses dels manleus. Ambe 3000 milhards de dèute es pus nosaus que causissèm lo camin ont cal passar e çò que cal far, son los que nos an « crompats ». Son los nòstres politics que los son anats vèire e son aicestes que vos, nos an venduts.
D’apèi las estimacions la mitat del deute es detengut per la finança estrangièra, atal nos tenon e disèm « plan mercés » a cada manleu.
Se rementar tanben qu’es la lei Touraine de genièr de 2014 del govèrn de nhòrlas d’Hollande qu’a portat las annadas d’escotisson a 43 annadas a l’asuèlh de 2020 a 2035 e qu’ara s’agís sonque d’anar un briu d’aviat
A qu’un edat los autres país d’europa s’en van en retirada ?
Alemanha 67 ans
Austrìa 65 ans pels òmes , 60 ans per las femnas
Belgica 65 ans ara,, 2025 a 66 ans, 67 ans en 2030,
Bulgaria 64 ans e 5 meses pels òmes, 61 ans e 10 meses per las femnas
Chipre 65 ans
Croàcia 65 ans pels òmes, 63 ans per las femnas
Danemarc 67 ans va aumentar pauc a chapauc ambe per amira 69 ans en 2035
Espanha 65 ans ara, 67 en 2027
Estònia 64 ans e 3 meses
Finlàndia 64 ans pels nascuts en 1958, puèi 3 meses de mai per annada entrò 65 ans pels nascuts entre 1962 e 1964
França 62 ans
Grècia 67 ans (pour 15 ans d’escotisson) o 62 ans (per 40 ans d’escotisson)
Ongria 65 ans
Irlanda 66 ans
Itàlia 67 ans per adezar 69 ans e 9 meses en 2050
Letònia 64 ans e 3 meses
Lituània 64 ans e 4 meses pels òmeses, 63 ans e 8 meses per las femnas
Luxemborg 65 ans
Malta 64 ans pels nascuts entre 1959 e 1962, 65 ans pels nascuts apèi 1962
Païses Basses 66 ans e 7 meses va de cotria ambe l’esperança de vida, 67 ans en 2025 e un aument de 8 meses per an d’esperança de vida ganhat
Polonha 65 ans pels òmes, 60 ans per las femnas
Portugal 66 ans e 7 meses
Republica Chèca 63 ans e 10 meses pels òmes e edat cambiadís rapòrt al nombre de mainatges abalits 60 ans e 2 meses a 63 ans e 10 meses Per las femnas
Romania 65 ans pels òmes, 61 ans e 10 meses per las femnas
Eslovaquia 62 ans e 10 meses
Eslovènia 65 ans
Suècia Plicable tanlèu 62 ans, pension al taus plen a 65 ans
Caliá pas èsser dins europa, o pas dins aquela europa e subretot caliá pas manlevar a roncéncia coma o avèm fach.
Dins la politica, una chata i tornaria pas trobar sos petits.
Vivem dins un monde ente los medecins roinan la medecina, ente los avocats destruisan la justiça, los universitaris destruisan lo saber, los governaments destruisan la libertat, la pressa destruit l'informacion, la religion destruit la morala e nos bancas ruinan l'economia. Aquela frasa es tirada d'un economiste daus estats-unis mas resuma plan çò que pensi.
Si tot vai mau, podam pas far petar França e dispersat sas regions o petitas regions dins lo monde entier mas podan far petar la politica.
Nos chau tornar aus fondamentaus. L'autoritat es normalament bianvulhenta. Es la persona que guida, que gera, que regenta. I a ren de mecgchant aqui dedins. Aquela autoritat nos butit pas, nos impausa pas, nos fòrça pas. Nos damanda de pas far de tòrt a l'autre e a l'environament en començant per s'aimar e se respectar per poder respectar l'autre. (pensada de Sofia Rielh).
Nòstra societat es lo contrari : ierarchia (religiosa o laica) a qui chau obeir, culpabilisacion, rivalitat, guerra, messonjas, confinament, restriccion de la libertat.
L'istòria oficiala francesa a retengut dau catarisme : " eresia e manicheisme". L'occitanisme a retengut "conquesta (religiosa e laica) e bons òmes.
Oc-es l'òm tòrna au mot "bon", a la bona autoritat. Tornam reabilitar los catares.
Ece Tolo nòstra chamana manha dintrèc dins una transa granda entà anar visitar las filhas d’Ulgen que sabon lo celat dels mistèris.
Tornèc cansada e esmoguda amb’un somriure d’embadalida e atal nos diguèc :
Lo chiffre sagrat es 72 venerat de tot temps per lo zoroastrisme e a l’encòp ençò dels crestians d’orient.
Demest los chifras sagrats avèm tanben lo 7 lo 9, lo 17 lo 40, lo 70 e per acabar lo 72.
Atal dins lo mond del denaut son 7 clespas acasseladas ambe caduna sa divinitat, de per tsemple la nòstra Santisme Divessa Rompelomina, plan coneiguda, es sietada a la clespa 5.
Me pausi la question : De qu’un edat fusquèc previzit dins los vaccins de Pfizer ?
I a quicòm que truca que digun n’en parla, lo new york times assigna en justicia la comission europenca .
La causa n’es que la presidenta de la comission europenca Na Von der Leyen refuda de publicar los escambis fach ambe lo PDG de Pfizer, aquels messatges porian enclaure entresenhas sul lo pàti de mantuns mihards fach ambe la comission europenca per la compra del vaccin Pfizer
L’afar es ara referençada sul sit de la CJUE jos l’entitolat « Stevi and The New York Times v Commission Case T-36/23. »
https://www.contrepoints.org/2023/02/16/450648-new-york-times-v-ursula-von-der-leyen-une-lecon-de-democratie
De se rementar lo prec a la divessa Rompelomina
Maire nòstra, Santisma Rompelomina de la bona fé
Jos ton agach a l’acés, te mercejam de tos bens
Qu’aquel prec puja entrò tu Santisma Rompelomina.
Que lo cade de las sets brancas brandessa dins un lampèc
Que l’òlga nos enròda e nos apara dels aulets arapits.
Ô Santisma maire dels esperits de la natura e de tot çò viu
Cap d’alachament pels nòstres lauzesmes Santisma Divessa.
De la grineza apara nos, balha nos gaug e benestar de longa
Rezença nos de la laizana, que reclujessa lo mond de l’esperit.
Apara nos Bona Dòmna, apara nos tanhents, apara los còrs blos.
Ô Manha Santisma Divessa de la bona fé
Que nos avengue lo bon e lo ben a refofum
Capten nos de las malparadas e dels esmarages,
Trai nos d’aiceste mond mondanal engusaire,
Lo nòstre còr menat de fisença te conlaudèm
De ton regisme alugòrat, ten nos pòrtas alandadas.
Atal nòstra requerença.
Trobaràs aqui per tu Bona dòmna un rodal de nau nolentas mimòis
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari