Aqueste tres de febrièr de 2023 foguèt un jorn istoric per l’aparament de la planeta nòstra. Totas e totes los que luchan per netejar los oceans clafits d’escobilhas e de fonzalhas de totas menas se regaudiguèron. En efièch, aquel jorn, Brasil decidiguèt de sonsir lo “Foch” a 5000 mèstres de prigondor. Aprèp aver passejat un ramat d’avions, pendent trenta-set ans sus totas las mars del monde, lo pòrtaavion francés “Fòch” vengut “São Paulo” es anat curar de sa còca robilhada las prigondors de l’Atlantic.
 
Amb sas 30 000 tonas escafarà saique aquel ocean de plastic. Amb sos 266 mèstres de longor vendrà cauna de primièra borra pels quauques peisses andèr o orsins que demòran aval, se n’i a. Amb sas 9,6 tonas d’amiant, noiridura de tria, la vida josmarina grelharà tornamai. Amb sos flòcs de pintura passejairas colorarà benlèu de grís las prigondors las mens sornas dels fons marins. Amb sos descaisses toxics apitançarà e sauvarà lo pauc de fauna e flòra del abís se ne demòra.
 
Del temps que lo “Fòch” trabalharà per de sègles dins las tenèbras de l’Ocean; sus Tèrra, òmes e femnas, luchan e lucharàn per servar lor planeta e son environa netas. Amb, per caduna e cadun, una presa de consciéncia a la clau. Escopir un machugau (chewing-gum) e esperar 5 ans abans que desaparéisser. Escampar una caneta en alu e pensar que caldrà mai de 100 ans per que se degalhe. Pastissejar de sacas de plastic en se diguent que caldrà mai de 450 ans per que se desemplastican.
 
Devèm mercejar las associacions, los instituts... que trabalhan sens relambi per gardar la Tèrra, sens oblidar los scientifics dels laboratòris de recèrca que tiran de longa la soneta d’alarma mas devon davalar per carrièra per se far ausir. Al evèrs, aurem pas brica de pensada per los qu’an decidit de botar lo “Fòch” al trabalh per netejar al pus prigond de l’Ocean. Caldriá pas que i se prenguèsse tròp ben lo bogre, aquò podriá balhar d’idèias a d’autres! L’òm sap pas jamai!
 
Imaginatz, mas es just ipotèsi d’escòla; que los batèus, los sosmarins, los avions, los pòrtaavions -benlèu lo “de Gaulle” deman- los trins, las veituras, los camions, las palas mecanicas... totes robilhats de cap a cima cabussèsson dins totas las mars e oceans e serviguèsson a curar las grandas prigondors, auriam una planeta qu’espetariá de vida! De santat plena!
 
Ane! Lo “Fòch” pren suènh de la Planeta nòstra, pas de lagui! L’avenidor de la Tèrra es assegurat per de milierats d’annadas! Dempuèi lo tres de febrièr, podètz roncar d’aiseta!