La setmana passada, se tenguèt a Carcassona un procès sus una istòria de vesinatge dins un escart de la vila: un vesin suportava pas Saturnin, lo pol del coble de l’ostal d’a costat. Disiá que l’empachava de dormir la nuèit.
 
Bon, òm se pòt pausar questions sul problèma de personalitat del pol. Per ieu, Saturnin demòra puslèu lo nom d’un tiron eròi d’unes filmòts televisats de las annadas 60-70. Passem…
 
Una question centrala se pausèt: l’escart es pel campèstre o es una part de la vila? Aquò determinava lo dreit d’aver o pas un pol e las possibilitats de son expression cascarejanta. Notatz que l’aglomeracion fa publicitat e balha galinas a la gent per assegurar d’un biais ecologic lo tractament dels degalhs (e tanben per poder faire meletas!). Lo còp passat, èri a una jornada de soscadissa sul torisme duradís en Corbièras e Menerbés. Lo responsable d’un camping foguèt saludat per son accion bèla: aver galinas per manjar aqueles degalhs. L’animator li demandèt cossí li èra venguda aquela idèia espantanta qu’esmeravilha los vacancièrs. El, respondèt que sa mameta (que, supausi, se trachava pas brica de torisme duradís) fasiá atal. Bon, a pas encara introdusit un tesson al mitan de las tendas e de las caravanas… Foguèt un temps ont i aviá vacas dins cada barri de Carcassona: aquí tanben, la fornidura de lait se fasiá en circuit cort e pòt de fèrre.
 
Mas tornem a nòstre afar Saturnin. Lo vesin reguèrgue demandèt l’intervencion d’un uissièr. Lo tipe venguèt dapasset sul còp de mièjanuèit. T’aluquèt un lum per véser ont se trapava lo Saturnin. Lo gal esvelhat per aquel lum faguèt çò que fa tot gal quand un rai de solelh apareis: Cacaracac! Dins un ostal del canton, un papeta mièg-endormit pensèt d’aver ganhat un cambajon a quina que l’enquantaire veniá d’anónciar: “Quaranta-quatre! Carcacacà!”. Aquel gèste rapèla unes contes ont un aluserpit jòga un torn al mèstre o al diable en fasent cantar lo pol a mièjanuèit. Probable que lo jutge coneissiá l’engana e l’argument d’aquel cant de mièjanuèit foguèt pas retengut pel tribunal qu’autoriza lo coble a gardar lo Saturnin! Atal se passan per l’ora las relacions entre vesins e los rapòrts amb los animals.
 
Regularament, se legís articles sus la disparicion tragica d’insèctes, de peisses, d’aucèls, de mamifèrs. E aquí, unas batèstas se meton en plaça entre d’associacions de defensa de las bèstias (coma WWF, per exemple) que demandan la mesa en plaça de resèrvas per d’elefants o de tigres, de zònas sens preséncia umana e las associacions de defensa dels pòbles autoctònes (coma Survival International) qu’explican que las populacions localas vivon dempuèi sègles a costat de las bèstias, an un saber bèl rapòrt a elas, que son los primièrs defenseires de la biodiversitat e de la subrevida de las espècias.
 
Per clavar, sabi pas tròp cossí transpausar la question al monde de la bovina. Caldriá ja desseparar la question de las corridàs que caldrà plan que s’arresten coma ba fan ja d’esperelas en Catalonha e en Espanha. Pensi pas que defendre la bovina necessite de s’acampar amb los caçaires morruts e anti-passejaires, amb unes mitans tradicionalistas e de dreita dura, amb un discors anti-ecologista sens cap ni centena. Cal trapar lo biais de respectar a l’encòp las tradicions e las bèstias.
 
E esvitem los Cocorico! qu’avèm a posita los Cacaracac! Quequerequet! Quiriquiqui!
 
 
 
 
Cacaracac Roch