Sètz pas oblijats de tustar coma de capbords sus una caçairòla per legir aquesta cronica. Aquò vos pausarà de tot lo rambalh actual. De mai, sabètz lo dangièr que vira a l’entorn de vos se l’òm vos trapa en possession d’un objècte potencialament sonòr. Al país de las libertats, es interdit de tustar sus una caçairòla o una padena! An pas encara interdit a la gent de cantar coma de pairòls traucats (encara qu’aquí, nòstre sens fòrt de l’armonia poiriá presar una tala mesura); personalament, me pòrti plan melhor quand ausissi pas una batucada/tusta-boètas trucar sus bidons coma fadurlas en deliri.

Avèm un president que vira canturla e que pèrd tota nocion istorica. Imaginatz lo Napoleon de retorn de l’iscla d’Èlba dire: “Vau téner lo còp 100 jorns e apuèi me prendrai una brandida!” Es un projècte un pauc fòl de dire que va cambavirar la situacion en un centenat de jorns. E al cap del trimèstre, de qu’arribèt? La desfaita de Waterloo e la fin de l’Empèri. Mancariá pas mai que nos mandèsson lo Macron en exili a Sant-Helens. Vesèm pas tròp de qué poiriá portar de positiu als campions de Super-Liga. Vos sufís de los veire jogar aqueste divendres 5 a Perpinhan fàcia als Dracs catalans per saupre qu’an pas brica de besonh de Macron dins la còlha tecnica!

Ressonar o rasonar coma una caiçairòla, tala es la question centrala de la novèla reflexion governamentala. Es ja una brava reduccion de la pensada rapòrt a las setmanas passadas ont lo subjècte de l’epòca èra las bacinas! Es pas de gestion d’un país, es una botiga de quincalhariá!

Lo Darmanin n’a sortit lo bloquièr, las granadas, las maças… per anar atacar los Comorians venguts sens papièrs fins a Maiòta. Una posicion de matamòre per faire los uèlhs doces a l’extrèma-dreita. De comunicacion de per avança, mas l’impreparacion totala de l’afar que la justicía vòl arrestar e que l’ Estat comorian refusa de reçaupre los fòrabandits. L’art de s’embarrar dins las andronas sembla venir una especialitat macroniana. Podèm ça que la saludar l’avançada per las lengas minorizadas amb la causida d’un tèrme local “Wuambushu” (represa) per designar l’operacion de demolicion de milierats de bangas (ostals de tòla)! Aquò nos cambia de las cridas als tribunals administratius per denegar l’utilizacion del còrse a l’Amassada de Corsega o del catalan dins municipalitats de Catalonha-nòrd. E tres milierats de basques de manifestar per carrièraspel dreit de passar lo bachileirat en euskara. D’aquel temps, nosauts paures occitans, risèm de nosaus mercé a l’autòderision (per rasons ecologicas, cal benlèu dire: la veloderision?) en fintant La Seria!

Òm se demanda tanben l’utilitat de ganhar un quart d’ora entre Castras e Tolosa quand sabes que vas pèrdre una ora dins los taps de la ciutat mondina. Lo discors bèl ditz que l’enjòc climatic e ecologic es de primièra importància, mas que çaquelà se va acabar e concretizar çò qu’èra ja previst, amai anèsse en contra de la novèla politica que s’escafarà darrèr la perseguida de la precedenta. Mesuras que l’òm vei pels pesticidas o pel nuclear ont voldrián que deman torne prene las asenadas del passat! Per l’autorota, d’unes explican qu’an demesit solament de 300 ectars las tèrras agricòlas alara que plan mai èra previst. Responsa d’opausar: tres cents ectars, aquò ne fa tres cents de tròp! Quant de caçairòlas se poiriá faire amb los camions e los engenhs mecaniques necessaris a la construccion de l’autorota? La question s’amerita plan d’èsser pausada!

Caçairolet Roch