Vesètz qu’ai rason de m’atalar a-n aquesta cronica lomai tard possible…

Sabètz totes qu’ai jornadas  plan ocupadas: legissi la premsa, escoti la ràdio e agachi lo fenestron sens doblidar de far un penequet… Arriba lo ser naturalament qu’ai pas res fach mas, après tot, aquò vos regarda pas e fau çò que m’agrada, sai que!…

Tota la setmana pensi a vosautres e me disi que me va caler trobar una idèa ni tròp pèga ni tròp ninòia… Ça que la, lo relòtge arrèsta pas l’anar de las aguhas quitament per me far plaser e me vaquí lo divendres en esperar qu’una lutz interiora venga m’ajudar… E aquò marcha… al mens fins ara!

Ièr, divendres, la ràdio d’Estat  anoncièt que l’èx-president Sarközy deuriá — amb un dotzenat de ministres, nauts foncionaris, etc., “comparéisser, pendent quatre meses,  al començament de 2025 davant lo tribunal correccional de París” per d’afars en rapòrt amb sa campanha presidenciala de 2007. Traparetz totes los detalhs dins los jornals serioses…

Dèz-e sèt ans après lo “crimi”!

Delà ièr, dijòus donc, agachèri sul fenestron las canals estatsunidencas que seguissián en dirècte —en direct-live en francés!— l’inculpacion de l’èx-no 45 — el tanben inculpat amb un fum de secretaris d’Estat, d’avocats, etc; aparentament sos cans e gats son pas concernits que los nos mostrèron pas.

Per far cort, es estat inculpat per aver ensajat, amb de mejans criminals, d’aver ensajat d’inversar lo resultat de l’eleccion presidenciala estatsunidenca en demandant a d’autres responsables politics de li trobar mai de dètz mila electors republicans, etc. après que sa demarchas foguèsson estadas regetadas per detzenats de jutges… — que son pas totes democratas ça que la!

Tan l’èx-president francés coma l’èx-n^o 45 estatsunidenc se presentan en victimas d’un sistèma que los despassan dins la mesura qu’es entre las mans de lors adversaris; çò dison.

E cadun dins sa lenga torna clamar e clama encara qu’es fàçia a una conspiracion, mai o mens lo ben contra lo mal! E que tant que son pas jutjats —en los Estats Units coma en França!— an drech a la presomcion d’inocéncia… coma tot ciutadan dins una democracia. E dieu sap que França e los Estats Units son dos modèls que presican la libertat de pensada e de paraula, blah blah, blah

Lo blah blah blah es per lors avocats que, amb de clients aital, emmagasinan de milions de dòlars otratlantic e de centenats de milièrs d’euro en cò nòstre!

Arrèsti aquí lo parallèl e me gardi l’èx-no 45 per un autre jorn; e torni a nòstre exagòn e a sas valors brepublicanas que volon que nòstres politicians se fan elegir elegir per ajudar lors semblables e ons pas servir lors interèsses!

Devètz saber que la Justícia se pòt pas contentar de coïncidéncias mas deu aver de certituds o al mens un dobte rasonable! E aquò pren de temps: 17 ans per l’òme de Carla.

La Justícia pòrta pas d’acusasions a  la leugièra… —A veire e a saber!— e los avocats de nòstres elèits coneisson lo cossí del perqué; a còps, lors clients van reglar lors problèmas amb lor consciéncia se creson al cèl sens aver pogutconfrontar  lor consciéncia amb la lei dels Òmes!

Sens voler metre en avant una justícia de classa, constati simplament qu’una persona lambda —ieu o vos— paga lèu lèu sos desvaris amb la lei. E parli pas dels anonims, dels immigrats e de los que “son pas res” —coma o ditz nòstre president empatic!— que lor situacion es esclarcida en qualques minutas amb totas las consequéncias que lor cal subir aprèps…

Un còp èra, disián que l’ecologia, èran pels amonedats e o es benlèu encar, qui sap! La presomcion d’innocéncia es tanben pels amonedats que se pòdon pagar de “mèstres del barrèu” pendent annadas . Los paures, los que “son res” —parli pas dels sacamands!—clinan l’esquina e pagan… Se cal pas estonar se los ciutadans lambda n’arriban a desirar un poder fòrt censat desquilhar la corrupcion, la prevaricacion, etc. Pauròts! se rendon pas compte en causa de qualques uns —que calriá caçar— pavan la via d’una democracia illiberala e a cort tèrme d’une dictadura.x