Mon infirmier avia trobat lo pols tròup lent, alora es revengut lo sera per me lo reprendre un còup pi telefonèt au quinze per me mandar as urgéncias de nuech.

As urgéncias sio estat recebut per una infirmiera tot plen minhona, benlèu iraniana que provèt de me faire una presa de sang pi demandèt a una autra infirmiera de la faire, pi m’an fach un electrocardiograma.

Una autra sunhanta me pausèt un urinaor sus lo taulier. Fin finala es vengut lo cap das urgéncias, telefonèt au servici de cardiologia. Ai ausit qu’an respondut “son sas estrasistòlas”. Alora m’a dich que vau rentrar au mieu amb una ambulància. Pi m’an estirassat d’un costat a l’autre, en de parcons, en de correors das urgéncias e fin finala en una peça granda per esperar las ambulàncias.

Son venguts a doas oras de la nuech, m’an bosculat au ponch que poío pas mandar un SMS. Alora ai pogut telefonar quora siam arribats en nòstra charriera. Pi m’an fach chaminar en plaça de me montar amb una chadiera!