Dos ans après sa moart,  m’avisi que mi sieu gaire bolegat per anar pescar un registrament  de  Joan-Novè Tamisier dins son espetacle “Viure au País es super Cool”, creat en julhet 1978 emé l’ajuda d’ Andrieu Douzant. Lo  son de la caisseta audiò que si vendié, que gardi encara a l’ostau, si pou pus ausir, la benda es muta.

En 1981, l’associacien  Mont- Jòia avié publicat la caisseta de l’espetacle, accompanhat d’un libret de l’integrala dau texte.  Crestian Tamisier, l’ainat de Joan Novè, mi diguet ièr que lo Cep d’Oc (Ais) li avié mandat un registrament, mai que lo son era gaire boan.

“Viure au país...” era un sucessien de scènas de la vida au vilatge; l’espicièra, l’empegat, lei vielhs sus lo banquet, leis endumis, lo concert dei cantaires occitans, Marti, Patric, Beltrame....  Joan Novè li adusiè son engenh comic e son agach de fin observator de la socitat rurala d’aquèu tèmps. Una pichòta mitat dau texte era en provençau.

En 1981, lei Varés dau mitan rurau comprenién encara totei la lenga. Aquèl espetacle aguet un succès estraordinari, lei comentaris podién anar de “marranr” à “désespéré”. Mai un bèu jorn Joan Novè n’aguet sa fora. La notorietat li pesava.

Avié arrestat lei representaciens de “Viure au País es super cool” en plen succès. Siguet la fin de son activitat de comedian et d’autor.

Eri estat fiert, nomenat “Dédo de Roquebrune” de faire part de la tiera dei dedicataris, en testa  de  son libret. Venié pron sovent a mon ostau e cada arnada endumiava au noastre. S’era inspirat de ce qu’ avié viscut emé mon paire, leis endumiaires e ièu. Convenié de pas dire de conariés en sa presenci... perqué èu se ne’n podié servir dins son espetacle

Qu anarà destraucar una boana copia audiò de “Viure au País es super cool” per la metre a disposicien deis afogats? V’espèri.

Eriam anats jugar au tenis, aviazm adoptat un can ! Eriam joines...

Sus lo pontin de “Viure au país es super cool”