Opinion
La cultura francesa qu’es aquò?
Dempuèi un momentòt me soi aviat sus una soscadissa que’s poderé resumir ad aquesta frasa: “Qu’es aquò, la cultura francesa?”
Me soi apercebut de çò que nòste Estat difusa una mena de nacionalisme soft que hè créser au bon pòble qu’es una Nacion. Macron l’a plan tornat brembar dens sa charradissa au hinestron: “La Republica … es UNA lenga” … etc … Çò que vòu díser que los que parlan una auta lenga son pas la Republica. Bon, ben me va plan fin finala.
Me soi doncas demandat çò que podèva estar la “cultura francesa”, quicòm d’ancian e comun a totis los estatjants deu territòri.
E n’èi pas trobadas que causas que son:
sia pro recentas dens l’istòria.
sia parisencas.
sia de cultura pas populara.
Per çò deu 1, pensavi jo meslèu a causas coma la crotz occitana que repuja ad un periòde abans lo cristianisme, o a tradicions paganas pre-ortodòxas que daubuns pòbles europencs hèn totjorn víver, que sia dens las montanhas de Carpatas o lo long de la Vòlga.
Per çò deu 2, los simbèus de la Tor Eiffel, de la bagueta de pan o deu French Cancan son exemples pro clars per aver ren d’explicar de mès.
N’èi pas trobat ren d’autentic. Me soi doncas revirat de cap a quauqu’un que reivendica sa “franchimanditat”, estoc un purmèr ensai, ne trobarèi d’autes. S’agís d’un grop Face Book que s’apèra La France éternelle e doncas èi dit a l’animator qu’èri a hèr un estudi personau (es vertat) e que’m diga çò que representa per eth los elements de la cultura francesa.
La responsa, m’a drin decebut per sa cortor: “la lenga francesa, art e literatura, cosina, mòda, libertat, egalitat, fraternitat”. L’èi demandat lavetz, un còp l’aver mercejat, “e de qué hèm de la lenga occitana? (soi a Tolosa)”. M’a pas encara responut.
S’analisam çò de perpausat, vesèm que tot dintra dens los 3 casas aicí-dessús.
La lenga francesa, que mons grands parlavan pas a casa e qu’an apresa.
L’art e la literatura, subjècte deus vasts, mes on trobam pas quicòm d’artistic ancian e comun au territòri sancèr, en tot saber que los autors màgers qu’an pas escrit en francés son censurats per l’Educacion “nacionala”.
La cosina, evidentament diferenta que sia dens lo parçan on s’utiliza l’òli d’oliva, lo greish d’auca o lo boder. La cosina francesa existís pas brica, mes los nacionalistas soft amassan devath una sola etiqueta causas complètament diferentas.
La mòda es un exemple evident deu 1 e deu 2 e deu 3.
Puèi los tres mots de la devisa de l’Estat. E aquò dessús soi pas d’acòrdi dambe aqueth biaish de pensar qu’aquestas tres qualitats existissen pas que suu territòri de l’Estat francés. França es pas lo sol país on lo monde son liures, esgaus e fraternaus.
E encara, aquò se pòt fòrça discutir ….
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Economicament, scientificament, filosofiament, scolaritament e autre, França a pus ren a perpausar de nuòu. Los estrangiers e mesme los frances se viran vers autra causa.
Alaidonc França, ela se vira vers un mite : França eternala, una nacion assolida per Jana d'Arc qu'auria drubert la pòrta a una nacion per l'eternitat de l'eternitat. Lo problème quò es que l'òm fai pas una nacion sur una victòria militaria. I a tertant de ganhants dins la victòria e enguera mai de perdants que demandan reparacion.
França s'es bastida sur un mite e un empire colonial. Uei, lo mite pòd pus catat la vertat. A, si tots los perdants s'assemblavan per renversar lo mite, una nòva pòrta se drubiria.
Mas de l'autre biais de la pòrta qu'anam i trobar? societat de patz, d'amor de soliratitat o societat de competicion, de rivalitat de guerra?
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari