O sabètz… aimi las envoladas liricas quand escrivi mas cronicas quitament se la qualitat de ma lenga, escricha coma parlada, es un pauc paura per o me permetre… Enfin, sufís de n’èsser convencut e de creire que lo legeire serà pro bestiassonet per s’apercebre pas de res!

Generalament, m’agrada tanben de parlar dels problèmas grands que sorgisson d’un bòrd o de l’autre del planeta per me donar l’illusion —coma o ditz Cinna dins la tragèdia de Corneille— que “soi mèstre de ieu coma de l’univèrs”.

Mas cal demorar los pès sus tèrra e saber que dos o tres centenats de legeires de jornalet.com sonque seguisson las divagacions de l’autor d’aquestas linhas que poiriá, ça que la, participar a un prèmi qual que siá n’i aguèsse un! — Badini!

Alara, patz sus la Tèrra e los pès sul femorièr… una faiçon coma una autra de nos ramentar que venèm de viure qualques jorns amb d’agricultors — païsans s’emplega pas pus! —en colèra qu’an los mejans de poirir l’existéncia a de ciutadans que demandan pas qu’a tocar lo numèro ganhant al loto e de jogar, un còp per setmana o per mes, a la “bèstia de las doas esquinas” —Othello o lo Maurèl de Venècia, Shakespeare— amb madama o la vesina divorciada… o pas!

Aqueles agricultors an un sindicat egemonic — que dison de drecha — amb un fum de satellits; e i a qualques sindicats — que dison d’esquèrra — mas que son pas de comptar, ailàs, en causa de lors idèas que serián un pauc tròp revolucionàrias dins la situacion que vivèm…

En cò nòstre, avèm un d’aquestes satellits que senhoreja dins lo departement desempuèi un detzenat d’ans… Res a dire… que son elegits quitament se, tot recentament l’organisme d’estat que contraròtla las comptabilitats dels organismes a trobat que ne preniá a son aise amb los comptes!

N’avètz entenut parlar… Son los qu’an bastit de retengudas d’aiga contra l’avís de l’Estat, representat pel prefècte e contra l’avís dels ecologistas que lor avís compta pas per çò qu’an ni tractors ni gendarmes a lor disposicion.

Aqueste sindicat departaamental a, al començament de las manifestacions, portat pèiras, pneumatics, paletas de fusta, fems davant la prefectura sens que lo prefècte, lo primièr concernit, lo cònsol màger de la vila-aglomeracion, la presidenta del conselh departamental o l’Estat bolègan lo det pichon malgrat que i aja agut mai de 400 000 € de degalhs.

Lo discors “sindical” èra a l’auçada dels degalhs amb “un govèrn que nos emmèrda”, una Euròpa “que nos fa cagar amb sa directivas per cultivar de pomas d’amor carradas o de bananas redondas”, etc. Soi obligat de m’arrestar per venir pas grossièr…

Vegèri tot aquò de mon lièch d’espital mas vegèri pas ni la forma ni la color d’un quèpi…

Ièr o delà ièr los co-presidents (un òme e una femna) foguèron recebuts pel president o un conselhièr… Moment de glòria, un pauc cortet ça que la que un possa-al-crimi rampelèt que las resèrvas d’aiga cavadas pels meteisses agricultors èran totjorn fòra-lei e que, pels cas ont las causas s’adobarián, calriá bastir de proteccions… Tanlèu sabut, nòstres ciutadans noirissièrs del planeta diguèron que metrián pas un quite ardit e qu’èra a l’Estat e autras collectivitats a prene tot en carga…

A l’epòca, José Bové foguèt arrestat e mes en gàbia per aver desmontat un Mac Do après aver prevengut las autoritats de çò qu’anavan faire, el e sos amics… Vertat qu’èra a l’esquèrra dec l’escaquièt politic e sindical!

Uèi, en cò nòstre, aquel sindicat pòrt tenir un discors sediciós sens que ges d’autoritats o tròban anormal.

Lo sindicat que senhoreja en Òut e Garona fa pas de politica, çò ditz… Vòl simplament far çò que vòl quand o vòl far! E los poders publics anóncian urbi et orbi que lor accion a res d’illegal e que cap de planh es estat depausat.

Soi pas patriòta… lo civisme me sufís. ai ben paur ça que là qu’aurián res contra portar los unifòrmes que nòstres parents vegèron pendent qualques ans per carrièras…