La setmana passada èi parlat de l’abstencion a las eleccions europencas, puèi ne soi anat debàter a Radio Occitania de Tolosa. Solide, la charradissa s’es espandida sus çò que caleré que sia la democracia e com fonciona, perdequé marcha pas, etc.

Es la mena de discutida que podèm miar dambe amics a l’entorn d’un veire en serada.

Puèi l’endeman, soi anat au cinèma Utopia de Bòrdaroja per cantar una cançon a la demanda de la realizatritz catalana Neus Viala d’un documentari suus migrants, entitolat Eclairagesque i èra projectat en avantpurmèra. Aquesta cançon critica la politica de França de cap aus migrants. Es signada Sébastien Nadot.

L’autor de la cançon èra present. Mes sustot, se podèva tanben véser dens lo filme, èra entrevistat coma deputat qu’avèva organizada una comission d’enquista parlamentària suus Centres de Retenguda Administrativa. Son intervencion au moment deu debat estoc tanben fòrça interessanta.

Pr’amor que nosautes, en serada a l’entorn d’un veire, podèm totjorn charrar, mes eth, au contra, avèva vertadièrament “trempada la camisa” e ne pòt parlar en consequéncia.

A maugrat deu hèit qu’estoc elegit sus la lista de la R.E.M. (République en Marche), ne perdoc lèu sa religion (un jòc de mot musicau, me’n pòdi pas empachar). Se pelegèc dambe lo govèrn suu hat deus migrants que son embarrats dens aquestes centres que son pas fin finala que presons, on se pòden trobar fòrça dròlles. Sons desacòrds s’estancavan pas aquiu, mes ne tornarèi parlar.

Expliquèc clarament que tot lo trabalh de la comission d’enquista, que perdurèc uns meses mentre los quaus ne visitèc un pialat, serviscoc pas a ren, que lo govèrn se’n fotoc complètament. Confortèc d’un vejaire indiscutible la vision qu’am d’un Estat francés devath regime presidenciau (eth digoc quitament “imperiau”) on lo parlament pòt pas hèr gran causa.

Es susprenent com nòstes punts de vista, eth deputat, jo partidari de la democracia dirècta, doncas opausats a purmèra vista, fin finala s’arrejunhèvan. Digoc que la politica s’estanca pas au jorn de l’eleccion, que cau contunhar lo combat cada jorn, hascoc tanben comprénguer lo marrit estat deu parlament europenc.

E compausèc la cançon pr’amor que pensa que l’art es un biaish eficaç de hèr passar idèias. La vau enregistrar doncas.

E s’atz lo parat d’anar véser Eclairages de la Neus Viala, esitetz pas.