Opinion
Poder d’influéncia o politica dels ostatges?
O sabètz que n’avètz encara per un detzenat de jorns?
Coma sètz aluserpits, supausi qu’avètz pensat a vos crompar de bonas lunetas e d’escotaires nauta-fidelitat, a atupir lo telefonet e lo fixe tanben, a tirar drollets, canhòts e gatons de per las cambas per poder agachar e ausir tot çò que se passa sul fenestron. La nacion compta sus vos, lo president tanben, la consolessa de Lutècia tot parièr e los financièrs del COJ serián fòrt decebuts que contribuïguèssetz pas a assegurar lor paga de benevòles!
Fa cent ans que los estajants del país s’èran pas sentits autant esportius coma ara. Davant una espròva parièra, la devisa, me pensi, es estada: “Totes units contra… Totes units per…” si que non los desertors serián estats… non pas passats per las armas que sèm venguts civlizats mas privats dels servicis de la serviciala prepausada a portar aiga gasosa, cervesa o whisky en serada… Los que vivon solets dins un ostalàs o qu’an pas trobat la cauçadura que lor auriá calgut an degut benlèu espepissar los aruspices per saber çò que conveniá de far… Mas coma dison nòstres politicians: “Los ciutadans son gens intelligents e lor cal far fisança!”
M’apercebi qu’arribi après la batalha e coma es pas dins mon ròtle de comptar los mòrts, vos laissi alinhar “los cadavres” a vòstres pès qu’aital ne poiratz far la tria avant de vos anar colcar…
Ieu, pauròts, coma èri a trabalhar per vosautres, me contentèri d’agachar una rescuècha dels eveniments per demorar pas complètament ignorant de çò que passiona lo vulgum pecus.
Devi dire que l’inauguracion dels Jòcs sus Seine foguèt una capitada, un pauc longassa a còps mas se ieu, un pissafreg de profession, o ai trobat interessant, aquò vòl dire que o èra! Se, per vos, ma paraula compta pas, avètz degut legir los elògis ditirambics de la premsa internacionala amb los quites Estatsunidencs de Los Angeles que son un pauc inquiets d’aver a relevar lo desfís dins quatre ans.
Donc, simbiòsi o pas, devi me rendre a l’evidéncia que pòdi pas anar contra un public que pòt venir fòl e isteric quand vei los resultats obtenguts per sas equipas exagonalas dins unas disciplinas.
Cal dire que los mèdia audiovisuals e lors jornalistas i son per quicòm. Los quiquiriquís son de sortida e l’imne nacional retronís quand un o l’autre dels competitors exagonals realiza una proesa.
N’anetz pas creire que los Franceses sián solets a exprimir lor satisfaccion e lor contentament quand los tablèus electronics afichan lo nom de l’atlèta que ven de se ganhar una medalha . Los confraires de las autras naionalitats son pas en rèsta, subretot quand son los pòrtavotz dels païses qu’an sus plaça una delegacion tra qu’importanta.
Pendent un quinzenat de jorns, lo poder d’influéncia —“soft power”— es ligat al nombre de medalhas obtengudas e lo resultat serà “requisicionat” pel poder per participar a la demostracion de la poténcia del país en question. Curiosa doctrina de ligar espòrt e poténcia del país!
De córrer viste, per exemple, pòt aver mai d’una significacion. Capacitat personala: son pas forçadament los meteisses que son bons en matematicas e a la corsa; obligacion personala: dins mai d’un país —los païses occidentals ne son pas exempts!—, val melhor córrer viste per escapar a la brutalitat o a las balas d’una polícia racista o al servici d’un dictator…
Los tenents del “tot es politic”, lor pòdi pas donar tòrt! I a fòrça longtemps que la carta olimpica es pas respectada e que los atlètas son tròp sovent los instruments del poder.
Una parentèsi: Avètz notat coma a nòstre president l’agrada de calinhar los atlètas exagonals que venon de ganhar una medalha: ièr faguèt tot parièr amb lo judòca “pès pesucs” de tira après sa victòria sul Corean!
En çò nòstre, recebon la Legion d’onor; dins d’autres païses, lo poder lor ordena de perdre o de se batre pas contra un representant d’un país enemic — ereditari?
Enfin, tot es bon a d’unes estats per se far ausir quitament quand son estats fòrabandits de participacion oficiala quitament se se poiriá discutir dels critèris d’exclusion pels uns e pas pels autres!
Es pas un asard se lo tsar de Moscòu a acceptat, en plen mitan dels Jòcs, un escambi d’ostatges que Russia deteniá amb d’agents de rensenhament detenguts per las nacions occidentalas…
Qual país gausarà revindicar la medalha d’aur de l’ipocrisia e del cinisme?
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Si en parlant daus juecs olimpics l'òm pensa espòrt, e ben Macron pensa politica. La ceremonia de drubertura era pas a l'onor dau espòrt, ni de França, ni de Paris ni daus frances. Es una filosofia ente las valors umanas son inversadas; lo plan es mau e lo mau es plan, la femna se pren per un òme e l'òme se pren per una femna. Quò se pluma per saber si aquilh d'aqui es una femna o un òme. Fau pas creire que qu'ò tòca una petita categoria. Non, es una filosofia d'estat plan mediatisada e sponsorisada per dau medias qu'obeissan a los que los paian. Se tòrna trobar un pauç pertot en Euròpe, dins la bocha de la Presidenta de la comission europeenna, dins la paraula de Biden o de Baraka Obama aus Estats-Unis.
Vos trompatz pas quand devem o devrem chausir entre lo bon e lo meschant.
Autre problem; l'Estat frances exista pus qu'a estat botat sos tutela de la comission europenna e que si presenta pas un plan de restriccion de sas depensas devra paiar a l'UE una amenda plan elevada.
Bonjour per septembre, lo plan d'austeritat, las restriccions, los contròlis e l'autoritarisme de l'UE que tolerera pas de preferença nacionala e pas d liberacion pe las minoritats nacionalas..
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari