Bon, n’anam acabar amb los jòs olimpics “normals” e dins qualques jorns atacar los jòcs paralimpics. E me venètz pas dire que fau de discriminacion!

Fa un bèl brieu que los mèdia nos abèuran de medalhas, d’imnes nacionals, de bandièras, etc. Lo planeta a los creire vira a l’entorn de la vila lutz: París e de son president que crei encara que pòt demorar lo mèstre dels relòtges.

Soi pas competent per o afortir, ça que la constati coma vosautres que lo país a pas qu’un governament demissionari que, normalament, pòt pas prene cap de decision.

E, pel moment, totes, majoritats e minoritats, la jògan a la chut-chut… Los Jòcs olimpics, las medalhas e “nòstres” atlètas emmantelats dins la bandièra de la republica amb una fola en alegresa que brama l’imne nacional son sacrats e ges de politician gausariá pas destorbar un pòble unit coma los cinc dets de la man!

Alara, en ma qualitat de pissa-vinagre, me vau calar sul subjècte que, de tota faiçon, sabètz çò que ne pensi.

L’eveniment màger pels nonanta jorns a venir —quitament se me pòdi enganar— e que serà seguit, el tanben, per totes los païses del planeta, es lo renonçiament del president estatsunidenc per çò que concernís sa candidatura a la presidéncia —n’avèm ja parlat, me sembla— e l’adobament de sa vice presidenta, Kamala Harris.

Aquesta que sa nominacion oficiala serà pas qu’un formalitat coma a ja recebut l’apièja dels grands electors —los qu’avián adobat Biden— dels líders del partit democrata, de sindicats, e ne passi a permés a la campanha presidenciala de prene un vam novèl. La causida de Tim Walz, un “òme del pòble” per la vice presidéncia en cas de reüssida, es estada saludada… Los democratas an trobat un vam novèl amb una candidata, jove en comparason de l’èx numèro 45 e son binòme qu’a impressionat tre son primièr discors e mostrat qu’el tanben, coma los dos candidats republicans, sabiá tornar las pèiras.

O sabi, soi pas imparcial mas los Estats Units —e lo planeta qu’o volgam o pas— son a la crosada dels camins. E es pas èsser complotista de dire que lor democracia es en dangièr.

Ai la pretencion de conéisser un pauc lo país e d’aver seguit lo desvolopament de la societat estatsunidenca, màgerment jos la presidéncia de l’ex numèro 45, de sas messorgas, de sa temptativa de còps d’estat —i a pas renonciat!— de sas intencions de promòure, al mens una republica “illiberala” amb una justícia somesa e partejant sas idèas, estant lo mòde de nominacion estatsunidenc.

Biden qu’es pas nascut d’una coada recenta l’aviá ben comprés e son analisi comença d’èsser partatjada quitament en defòri de l’ambient democrata. Contunha de dire que çò que ditz l’èx numèro 45 es çò qu’a l’intencion de far: a saber organizar lo caòs en cas de desfacha coma ensagèt de o far quand Biden foguèt elegit.

Devèm pas oblidar jamai que las armas son reinas en aqueste país e que totes los presidents qu’an ensajat de far votar leis per las limitar son pas jamai estats seguits.

O ai ja dich, las setmanas a venir seràn terriblas en comparason de çò que coneissèm at home amb l’òme de l’eissarpa roja qu’aima de dire qu’es “el, la republica” e qu’a la pretencion d’èsser lo discípol dels autocratas de l’America centrala, republicans d’excelléncia!

Vertat es que les Estatsunidencs metràn los interèsses de lor país en primièr mas coma fan los autres?

Vertat que totes son pas parangons de vertut mas nos calriá agachar benlèu nòstre microcòsme exagonal.

Me fau pas d’illusion mas pel moment encara, son eles que pòdon sauvagardar qualque libertat sul planeta fàcia a las autras poténcias mondialas — França es pas de comptar.

Dins tres meses serem fixats un autocrata psicopata de mai o una femna que repècta las valors democraticas…