• Ricard: Avèm mancat de gaire de pas mai beure un Ricard dins un veire-balon o de tot autre biais. La marca Pernòd-Ricard envisatjèt de passar a l’enemic en signant un contracte publicitari bèl sus quatre annadas amb lo… Paris-Saint-Germain. De mai, èra per vendre de champanha e d’espiritoses, e pas lo pastagàs (secrèts comercials!). Èra renegar pasmens las originas del Ricard e lo sovenir de son fondator que foguèt un temps militant occitan (bon, que ba dobliguèt puèi a flor e a mesura que veniá mai ric). Aquò marcava una brava pèrdia de referéncias (la moneda contra l’èime), de negacion bèla de Provença e una pujada de nacionalisme franco-parisensc. “Fòrts de nòstre eiretatge marselhés” çò dison sus la pagina de dobertura de lor site. Eiretatge esparpalhat, dilapidat… fins al moment ont lo PDG, un Ricard, arrestèt l’afar e tornèt afortir los ligams indefectibles de son grop amb Marselha! Totes los cafetièrs de Provença (e d’Occitania tota) respiran! E se l’OM podiá ganhar lo campionat…

Paura democracia…

• Primièr ministre: Dos meses per trapar un primièr ministre e sortir del capèl lo retorn de la politica vièlha en doblidant lo front republican e anent pregar l’assentiment de l’extrèma-dreita! Es un pauc fòrt de cafè: lo rei-president sembla desbarrutar en se trufant del pòble. (M’agrada mai lo Grand Marnièr que lo Miquèl Barnièr)

• Mesprètz: Aprèp la question pausada amb l’accent occitan que comprenguèt pas, vaquí lo Melenchon que declara que i a pas d’elèit intellectual en Losèra. Afirmacion bravament susprenenta per un responsable politic que vòl representar lo pòble. A se demandar se lo mai grand enemic de LFI es pas lo Melenchon?

• Presidencialas: Eleccions presidencialas se tenon en Argeria e Tunisia. Lo temps de las primas es passat: candidats interdits, empresonaments, opausants sens dangièr e per la fòrma pels poders en plaça, mediàs badalhonats,… La democracia a plan de camin de faire.

• China: Los musèus franceses son a plegar fàcia als diktats chineses qu’impausan formulacions especialas quand una mòstra pertòca lo domèni chinés. Tintin poirà pas tornar al Tibet mas dins la “region autonòma de Xizang” o, mai larg, dins lo “monde imalaian”. Lo poder chinés refusa tanben que se parle del Gengis Khan. Lo non-respècte de las nòrmas vengudas de Pequin es considerat coma una provocacion. Benlèu que los musèus franceses son acostumats de jogar amb las realitats istoricas: quant de referéncias a Occitània o a las originas occitanas d’unes artistas. La reescritura de l’istòria es una practica bèla dels Estats autoritaris.

• Pongistas nòrd-coreans: Als Jòcs Olimpics, pongistas nòrd-coreans e sud-coreans se daissèron anar a se fotografiar amassa e tot sorrire a la fin d’un rescontre. Aquò manquèt pas: de retorn, al país, los nòrd-coreans an dreit a un estagi de reeducacion ideologica. Lor cas es agravat del fait que la fotografia foguèt presa amb un telefòne Samsung, qu’es de fabricacion sud-coreana!

• Un rampèl: En 2010, l’esquipa de fòbal de la Republica “democratica” aviá perdut las 3 partidas del Mondial d’Africa del sud. Al retorn, los jogaires agèron dreit a sièis oras d’autocritica per traïson de la luta ideologica de la nacion comunista L’entrainaire i aviá ganhat un emplec sus un chantièr de construccion. Çò qu’èra benlèu pas una bona idèa se bastissiá tan plan que çò que menava una formacion!

Tomata-Papagai-Mauresca Roch