Opinion
Lo fricandèu
Tèxte legit
Diga! A la Boissièra, lo vilatjòt d’a costat, i a un pastre, un pastre de cabras dins aqueste país penjalut. E pauròt, a plogut sus la mercandisa, es vengut vièlh coma un camin e pense ieu que deu faire cent ans de dimenges, o pas luònh… D’unes dirián qu’es pro vièlh per faire un mòrt.
Lo problèma amb l’atge es l’obsoleséncia programada, ven rarament sens los plèntis-e-mèntis que l’acompanhan que lo papetum a totjorn pet o foira… Coma disiá l’autre “lo vielitge es un fracatge”.
Per tornar au paire Matieu —li disèm amistosament Matièu Salèm— tant talament n’a son confle qu’a decidit de se tirar de davant tre que la lei li permetrà d’o far en França, qu’es pas de bon per el de deslocalizar sa mòrt fòra país. Lo problèma es que se vòl suicidar amb de fricandèu! Ja qu’es pas aisit d’anar en Soïssa o en Belgica per morir, imaginatz un pauc quand volètz far lo darrièr badalh a còp de fricandèus e que lo mond d’amontdaut sabon pas solament çò qu’es…
Òu, lo tipe vos a pas esperat, fa un moment qu’i trabalha e que penchena amb las dents. Faguèt la fortuna dels melhors carnsaladièrs de La Cauna, te bastiguèt sus lo davant una panolha que fa plaser a veire mas que l’empacha de córrer darrièr aquelas putas de cabras. Mas ara a comprés qu’es la debuta de la fin.
Vòls que te diga? Me demande ieu coma aquò se va passar quand serà votada la lei de fin de vida. Qual li va donar la darrièira bocada s’es pas pus capable de forquetejar d’esperel que lo fricandèu, vòle dire lo bon de fricandèu, aquò va tapar la perfusion o la darrièira seringada? E coma li administrar, freg o cuòch en lescas padenejadas qu’en mai los servicis de fin de vida e de suènhs paliatius son pas pro equipats per aquò far. Quina responsabilitat per la familha o lo còrs medical! E tanben, es que n’i aurà dos de fricandèus? Un que dona la mòrt e un placebo? E, sa mutuala de misèria de paure païsan prendrà en carga lo camionatge dels fricandèus dempuòi La Salvetat – es aquí que i a lo melhor- fins au moritòri dau Clapàs? Crente que i aja un despassament non remborsat per la Secu. En mai que me daissère dire que lo fricandèu, vòle dire lo bon de fricandèu, pren son temps per agir. Benlèu que caudrà faire mai d’un viatge amb la camioneta dau boquièr?
Fin finala, lo problèma de la fin de vida es pas simple quand òm vòl finir coma òm a viscut.
Enfin, es çò que ne dise ieu …
La guinhada de l’IEO34. E, rau!
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Car Domenge,
En legissent Lo fricandèu pel segond còp aqueste matin me soi enrabiat e triste.
Cossí nosautres legeires podèm daissar passar en silenci una pèça tan agila, amusanta, reflexiva e tan plen de calor umana?
Ingratitud imperdonable!
E irresponsable.
Se "lo resson es silenciós" encara e encara, l'escrivan pensarà pas que degun escota e que l'esfòrç es perdut?
Alara, un jorn tard ai despassat ma mandra, incitada per mon sens d'ingratitud, e vaquí que soi.
Quand as escrich La Patriòta ai dich qu'aquò èra lo material per un libre, çò meteis per Lo fricandèu!
Òsca! Bravo! Well done! Etc.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari