Diga! Dins los temps que sèm n’i a totjorn una que crèma au lum e que te ven tirar l’uòlh, coma aquela l’autre ièr. Èra un article que parlava de “cremacion a l’aiga”. Avètz ben legit o ausit. En fach dison aquò tanben “aquamacion”, quand meton un mòrt a faire saussòla dusca a sa dissolucion qu’es de mòda ara de tot dissòlvre.

Vos done la recèpta, aquò pòt servir:

— Préner un cadavre uman, lo mens polluït possible (òm s’assegurarà d’una alimentacion organica amb de sortidas regularas en plen èr, e tot , e tot…)

— Lo metre dins un ola pression de las bèlas.

— Emplenar amb una solucion alcalina que se pòt obténer, per exemple amb de bicarbonata de soda o de limon.

— Per un cadavre bèl comptatz 300 litres.

— Coma per los espaghettis, dessoblidatz pas de salar l’aiga coma cau.

— Portatz lo tot a 96° e daissatz confir e gorgolhar un dotzenat d’oras. Pas mens. Val melhor ne faire un pauc mai, “fondante”, per defugir las marridas suspresas a la dobertura de la cabucèla.

— Es prèst.

— Colar lo liquid dins un embut bèl e recuperar las “cendres”, en fach la polsa d’òsses. La metre dins una urna de preferéncia ecolo e partir a l’enterrament.

Vòls que te diga? O avètz comprés, se tracha au moment de tutejar l’Auriva d’aver l’impacte lo mens nociu possible per la planeta e de reussir sa mòrt. Un ataüt classic e un enterrament a l’anciana amb lo mòrt que pren son temps per se descompausar tranquillon tranquillet au pè dels nauts ciprèsses que las cigalas ne chucan amb bonaür la goma pòt produire dusca a 127kg de CO2. S’anatz au Clapàs per vos faire cremar, amb la risca que Potina vos cope lo gas au marrit moment, comptatz 730kg de CO2. Alara que per lo grand banh que vos dise es mens d’1kg de CO2 qu’es deslargat dins la natura. Vos rendètz compte, l’aiga bolida sauva la vida e mai la mòrt! E ren vos empacha pas d’i metre un o mai d’un gran d’alh e un pauc de sàlvia.

Lo problemòt, lo solet, es que per ara i a pas que Quebèc qu’autorize aquela practica flame nòva. Alara per çò dels circuits corts seretz de la revista…

E, vira que viraràs, quina que siaga ta causida, te caudrà pasmens passar a la caissa.

Enfin, es çò que ne dise ieu …

La guinhada de l’IEO34. E, rau!