Diga! Los catolics teniam lo mercat de la mòrt amb Totsants —en fach, après la vida vidanta, lo servici après venda dins la mòrt mortanta— en festejant los sants.

Puòi nos arribèron  los americans que colhonèron e encogorlèron tot lo mond amb son Halloween impausada dins nòstras societats occidentalas a grands còps de dollars. “Lo profièch vos dise, lo profièch!” Per nos faire engolir la cogorda qu’aviam de mal d’envalar, la nos vendèron coma una commemoracion celtica irlando-escocessa mai anciana que lo temps que Marta fialava e Maria debanava. Es vos dire.

Los occitanistas, a la ramassa un còp de mai, s’afanèron de despolsar un quicomet entremièg que donava d’èr a las doas fèstas e antau nasquèt Martror entre pseudo-espiritualitat e espaurida amb un pecic d’autoderision. Nòstres intermitents anavan a la sopa sens cogordas ensajant de tocar, en mai d’un pauc de moneda, lo pòble d’òc. L’alhòli es a préner per venir completar la panoplia culturala dau pichon calandron còsta los XIII dessèrts, Candelosa, Carnaval e Sant Joan d’estiu que dison solstici.

Vòs que te diga! S’avèm pas afretat lo Boeing es que cau pas montar dedins e lo desvirar? La question se poiriá pausar. Mas se quitàvem per un còp de desgaunhar lo vesin? De badar las micalhas que tomban de la taula dels mèstres?

Sabe d’occitanistas que ara "pichon-dejunan" cada matin e tot lo mond te parlan uòi d’estiu indian per l’estiu de la Sant Martin que nos arriba. Mas vos pòde mostrar lo menut d’una felibrejada de 1875 que i es marcat dessús en lòc dau trauc normand d’importacion, “lo trauc dau mitan”. A la fina dau Lengadòc, solide!

A cadun sa cultura e a cadun son trauc, macarèl!

Enfin, es çò que ne dise ieu …

La guinhada de l’IEO34. E, rau!