«L’antropomorfisme qu’es aquò?»

D’après Wikipedia, l’antropomorfisme es l’atribucion d’una caracteristica del comportament o de la morfologia umana a d’autras entitats talas coma los dieus, los animals, los objèctes, de fenomèns, d’idèas, o d’èssers de l’autre monde...

Per balhar qualques exemples d’antropomorfisme anam parlar dels dieus egipcians, del Roman de Renart, de las Faulas de La Fontaine, de la Tarasca, del Drac, de Pokemon, The Legend of Zelda, Zootopia, Lo Robòt salvatge, o encara I Lava You.

1. L’antropomorfisme moral e simbolic dins la literatura classica e lo folclòr

Dins las Faulas de La Fontaine e lo Roman de Renart, l’antropomorfisme servis un objectiu moral e satiric. Los animals incarnan de traches de caractèr umans per denonciar los comportaments e las tacas de la societat. Dins lo Roman de Renart per exemple, lo protagonista representa l’astúcia e l’engana. Ça que la dins las Faulas de La Fontaine, los animals coma lo corbàs e lo rainal jògan de ròtles moralizators per ensenhar e sensibilizar al lector sus de valors coma la prudéncia o la flagornariá.

Lo Drac e la Tarasca, creaturas legendàrias occitanas illustran un antropomorfisme mai simbolic. Mentre que sián parcialament umanizadas per lor intelligéncia e lor interaccions amb los òmes; representan mai que mai de fòrças subrenaturalas que l’arquetipe uman a la diferéncia de las faulas, ont los comportaments umans son caricaturizats a travès dels animals.

2. L’antropomorfisme cosmic e mitologic

Los dieus egipcians nos mòstran un autre biais d’antropomorfisme, mesclan formas animalas e umanas. Anubis (mièg-chacal), Òuros (mièg-falcon) e autras divinitats mièg-umanas, mièg-animalas son mai que d’animals amb de caracteristicas umanas. En fach son d’encarnacions de qualitats divinas e de fòrças naturalas. L’antropomorfisme aquí permet la personificacion de concèptes abstraches coma la poténcia o la sapiéncia, tot en enregant las divinitats a la natura e als animals dins una vision cosmica e simbolica.

3. L’antropomorfisme afectiu e societal dins las òbras modèrnas

Dins las òbras modèrnas coma Pokemon o Zootopia, l’antropomorfisme torna en aisina emocionala e societala. Dins Pokemon, las creaturas son parcialament umanizadas a travès lor expressions e comportaments, mas tanben amb las relacions qu’entretenon amb los umans, coma la leialtat o l’amistat. Ço que permet al jogaire d’enregar de ligams emocionals fòrts amb sos companhs.

Dins Zootopia, l’antropomorfisme es butat a son paroxisme. D’animals parlan, se vestisson, trabalhan tales d’umans. Aquí l’antropomorfisme es utilizat per abordar de questions socialas, coma la discriminacion, los prejutjats, las tensions socialas, çò que permet un accès mai aisit sus aquestes subjèctes universals.

4. L’antropomorfisme poetic e filosofic:

Dins d’òbras coma I Lava You e Lo Robòt salvatge, l’antropomorfisme pren aquí una dimension poetica e filosofica.

Dins I Lava You, dos volcans son personificats, sentisson d’emocions umanas coma l’amor, la solitud e lo desir de connexion. Dins aqueste cort-metratge, l’antropomorfisme conta una istòria d’amor a travès d’elements naturals inanimats.

Del meteis biais, dins Lo Robòt salvatge, Ròz, un robòt s’es encalat sus una iscla desèrta. Cèrca d’umans per realizar de trabalhs, mas i a pas que d’animals. Va aprendre lor lengatge e viure amb eles e desvelopar a lor contact de comportaments animals e d’emocions umanas e prene consciéncia al contact de la natura. Las questions aquí se concentran sus la frontièra entre Intelligéncia Artificiala, Umans e Animals.

5. L’antropomorfisme dins l’univers de The Legend of Zelda

Dins The Legend of Zelda, l’antropomorfisme es mai que mai present. Que siaga a travès de monstres, de divinitats o encara jos la forma d’objèctes coma l’espasa de legenda encarnada per Fài (Fi) l’esperit de l’espasa. L’antropomorfisme permet d’enriquesir la mitologia d’Irula (Hyrule), mas tanben d’establir de connexions entre lo jogaire e las entitats non umanas d’aqueste monde. Que siagan de creaturas miticas, dragons, esperits...  de racias antropomòrfas coma los Zoràs, mièg-peis/verdon e los Goròns mièg-peiras, o enfin per de companhs afectius coma Eponà, son caval. Cada forma d’antropomorfisme dins aqueste univers renfortisson l’immersion.

Per conclure, l’antropomorfisme que siá moral, simbolic, afectiu o filosofic, jòga un ròtle central dins lo biais de tractar las questions umanas complèxas. Que siá per ensenhar, esmòure, o soscar sus la natura de la vida e de l’identitat, l’antropomorfisme permet als creators de rendre aquestes tèmas mai accessibles en ligant lo monde uman als animals, los objèctes, o entitats subrenaturalas. De las faulas de La Fontaine als universes modernas coma Zootopia, l’antropomorfisme demòra una aisina potenta per enriquesir la narracion e facilitar la transmission d’idèas universalas.