Dins aqueles temps de tardor, ont cada autor-a fa córrer la pluma per aver le prèmi Goncort, vaquí quauquas nòtas que poiràn servir a l’edicion d’un Lagarda & Mistral, manual per l’ensenhament de las literaturas occitanas, francesas e internacionalas dins los licèus Calandreta e endacòm mai:

• Qunes èran los ligams entre Omèr e Penelòpa?

• Socrata aimava plan lo picrat(a).

• En manjant una sietada de ceses, Ciceron inventèt lo carrat de l’ipotenusa.

• Es pas obligatòri de se sonar Alexandre per escriure en alexandrins.

• Omar Kayyam èra un tastavin de primièra.

• Dante escriviá coma un arrancaire de dents.

• Segur que Lluís Llach a legit las òbras de Ramon Llull!

• Bernat de Ventadorn foguèt lo primièr trobador a enregistrar sos cants sus disc.

• Alfrèd, Albèrt o Aquiles o A(...), qual pòt ben èsser lo pichon nom d’En Nonim?

• Val mai Francés Villon que Francés Fillon.

• Rutebeuf, la fòrça d’un taure!

• Al Clapàs, Rabelais crosèt Gargantuà, Gargamèla e Pantagruèl: fasiá 4 per jogar a la belòta e s’estancar dins los estanquets!

• Ronsard, totjorn a s’ocupar de sas ròsas!

• E belava, belava, belava, lo du Bellay!

• Sètz segurs que Montaigne jogava al SBUC?

• Sanchò Pançà pensava qu’a sa pança.

• Dòm Esquichòta: uèlhs de chòta.

• A la Dòna Sevinhé, li agradava mai d’escriure letras que d’anar relevar al vinhièr.

• Molièra bisquèt e visquèt a Pesenàs.

• Cornelha aviá una votz de gralha (d’autres dison: de graile???!)

• Se pòt pas dire que lo Racine age escrit pèças enrasigadas.

• Me parlètz pas de Voltaire: tot çò que finís per -aire…

• Lo Joan-Jaume Rousseau es un rèire-pepin de la Sandrina Rousseau.

• Qué lusissiá lo castèl de Chateaubriand!

• Lo capitani Fracassa, res non lo tracassa!

• Maupassant se diguèt qu’èra temps d’arrestar.

• George Sand, totjorn sandaletas e espardenhas!

• Lamartina escriguèt plan de libres autobiografics: Lamartina a l’escòla, Lamartina als camps, Lamartina a la mar,…

• Alfrèd de Vigny, mèstre en vinificacion

• L’Alexandre Dumas esitèt entre vendre 3 mosquetaris al prètz de 4 o soldar 4 mosquetaris al prètz de 3.

• Lo comte de Monte-Cristo menèt una vida dantesca.

• La comtessa de Segur aimava pas los penjals: autrament, se seriá sonada comtessa de Montsegur.

• La comtessa de Segur presava las cuèissas de rana, mas devenguèt pas Catarina Segurana.

• Victòr Hugo ganhèt plan de moneda mercé a l’escritura de Les Misérables.

• Demandèron pas al Victòr Hugò de tornar faire la carpenta de Nòstra-Dòna de París.

• Rimbaud refusèt d’avoar: “Es pas ieu que raubèri l’irange del mercand sul mercat d’Aurenja!”

• De Baudelaire: «Soi un Rimbaud warrior!»

• «Cresi que se’n crei, l’autre amont !»

• Balzac escriguèt tantes libres, mas numerotèt cadun Balzac 00.01

• Juli Vallès èra balès.

• Juli Verne fasiá penequet al pè d’un vèrnhe e somiava d’un torn del monde en 80 jorns, d’un viatge sus la luna o de 20 mila legas jos la mar.

• Alan-Fornièr celebrèt lo rugbí amb son libre Lo Grand Maul.

• Pochquina ganhava totjorn a la quina.

• Tchecòv èra mèstre en confiment de cerièras.

• Per magrir, Zolà se fasiá sesilhas d’assucador o de jacuzzi.

• L’Emili Zolà escriguèt las paraulas de la cançon de Leò Ferré: La the nana.

• L’Emili Zolà presava lo gorgonzolà.

• La Coleta amb son blat en èrba auriá pogut s’apariar amb lo Jaume de la Prada-verda.

Escrivassièr Roch
(de seguir)

N.B: Aquelas frasas an, en principi, cap de rapòrt amb la mendra vertat vertadièra.