Los miracles de la tecnologia fan chifrar, nos fan de soscadissas alencòp filosoficas e tanben plan materialas.

Ara amb la tecnica lo passat demòra sempre present. Tot çò que se telefona, filma, escriu es sempre servat e a posita. Las enquèstas de poliça o mostran plan que trapan convèrsas, textòs, e totes los desplaçaments.

Tot es sempre present, jamai avalit.

Pasmens son mai que mai banalitats e platitudas que meritan mai l’escobilhièr que l’eternitat. Imaginam s’èran servadas totas las asenadas dichas dempuèi Cròs-Manhon (rementam qu’aquel mot es d’òc e significa trauc grandàs lo nom de l’endrech onte lo trapèron).

Atau ara quand lo futur ven present, o demòra de longa d’un cèrt biais. Vertitge!

Servam tot mas ont lo pausar e recaptar?

De segur tot es numeric, desmaterializat coma disèm per o creire.

Lo nòstre temps aima de s’enganar solet en nomenant las causas au contre de la realitat. Tot se serva per las nívols, lo “cloud”, que çò novèl se pòt dire pas qu’en anglés. Mas s’es vertat que las nívols son una “imaginacion” meravilhosa de la natura - organizar l’estocatge e lo transpòrt de l’aiga dins lo cèl- per l’informatica es una engana.

I a pas ges de nívol, son de bastiments plan materiaus los servadors de donadas (Data-Center en francés). Chucan aiga e electricitat a bodre. E nos ven una inquietud. Aquel amolonament perpetuau finirà plan per manjar mai d’energia e d’aiga que la populacion tota.

Caldrà plan destriar un jorn non?

Atau lo progres progressa e l’avenir s’inquieta.