Uèi soi un pauc inquieta, cara lectriz, car lector. Alavetz, mentre que lo 2 de decembre marca la lucha mondiala contra lo sida, las chifras de contaminacion en França escalabran, al revèrs d’una tendéncia mondiala en reculada. Una contradiccion inquietanta, revelatritz de falhas dins la prevencion. Pasmens, la sensibilizacion manca pas d’iniciativas. Demest elas, una campanha de Sidaction me truca particularament en tant que maire: s’apropriant los còdis de la pornografia, se pensa d’educar los joves a la sexualitat.

Aquela demarcha me lèva a una question màger: se pòt assajar l’educacion sexual dels jovens se miralhant a un sistèma qu’escapa a tot contraròtle? Uèi, los sits pornografics son accessibles a de mainatges de mens de 15 ans sens cap de restriccion, expausant tota una joventut a de representacions desformadas, sovent toxicas, de las relacions umanas, de l’imatge de la femna et de l’òme. Educar a la sexualitat amb lo prisma de la pornografia es coma demandar a la drecha extrèma d’educar nòstres joves contra lo racisme e la misoginia.

Per ieu, lo combat deuriá començar amb la vièlha istòria de la reglamentacion d’Internet. Per lo sèxe e per lo fascisme es la meteissa dralha: luchar contra la desinformacion. Bon, perdon, partissi en digression.

Torni. L’educacion sexuala, pilar de la prevencion de las IST e del VIH, se pòt pas far qu’en se prenent de las valors de respècte, de consentiment e d’egalitat. Fisar aquela mission a de formats nascuts per divertir –sovent de faiçon degradanta– met en perilh la santat mentala e emocionala dels joves.

En França, l’urgéncia es dobla: contenir l’aumentacion de las contaminacions per una educacion responsabla e accessibla, e protegir los menors d’una industrializacion de la sexualitat que los fragiliza. Lo 2 de decembre deu èsser un apèl a tornar pensar nòstres espleches educatius per bastir una generacion conscienta e desrevelhada fàcia als enjòcs de santat publica. Mercé.