Perseguissèm nòstre passionant estudi literari en nos interessant (de prèp o de luènh) mai que mai a d’escrivan-a-s occitan-a-s dels sègle 19, 20 e contemporanèus. Bona novèla: aqueles resumits son meses al programa de la licéncia de literatura de l’Universitat Popòl-e-Valeria del Clapàs! Doncas, legissètz e revisatz plan coma cal, amb concentracion e esperit critic!

• La bèstia del Vacarés: una vaca o res?

• Pey de Garròs: just la carn e l’òs.

• Los vèrses de Godolin an lo gòst d’òli de captòrta.

• Jansemin se perdèt en camin.

• Las edicions J’ai Lu an pas publicat Victòr Gelu!

• Teodòr Aubanèl montava lo tibanèl per vendre milgranas.

• Caliá sa partida de manilha setmanièra al Romanilha.

• Mistral escriviá pas los jorns ont bufava la tramontana.

• E lo Blader segava lo blat: zo-zau, la dalha!

• August Forès fasiá plan de causas.

• Aquiles Mir se marquèt pel trail Ladèrn-Cucunhan: Del lutrin al curat (principalament pels punts de ravitalhament).

• Filadèlfa viviá en Bigòrra, país dels èlfes e de las èlfas.

• Vermenosa, sens vèrmes dins las noses nimai dins l’aligòt.

• Antonin Perbòsc e per tota la tèrra d’Òc.

• Prospèr Estieu, poèta de las 4 sasons.

• Un sol crit pel Paul Albarèl: Viva lo vin!

• Enric Molin molinava plan la lenga d’òc.

• Èra manja-crestians lo Pèire Pessamessa?

• Renat Nèlli, cigarreta als pòts, exemplar unic de l’onèste òme.

• Urosament que Max Roqueta escriguèt Lo Secrèt de l’èrba abans la comercializacion del glifosata.

• Robèrt Lafont posava son inspiracion a la font de Nimes.

• Felix-Marcèl Castan, las arts e las letras.

• Sèrgi Bèc, gralha negra e galina blanca per una nuèit fendasclada.

• Joan Bodon demandèt entresenhas al cantonièr de Crespin per escriure La grava sul camin.

• Marcèla Delpastre, quasernet a la man, al pè d’una figuièra.

• Joan-Maria Petit, un grand poèta occitan.

• Lo Leon aviá mai d’unas còrdas a son art.

• Pèire Gogaud tornèt montar fins a l’uèlh de la font.

• Lo dissabte, plaça de las Èrbas, lo Ramon Gogaud preniá lo cafè amb la Melia e la Zelia.

• Sauvar de las aigas l’OGC-Niça, tal èra lo prètzfach de Joan-Luc Sauvaigo.

• Marcèu Esquieu, lo moviment permanent.

• Al Carnaval de Bisan, lo Miquèl Decòr se mascava en taisson.

• Lo Rotland Pecot decidèt d’aver rason d’aicí fins a Afganistan.

• Joan-Pau Creissac a la vinha amb l’andusac.

• Pensatz que lo Feliç Daval es d’aicí?

• Joan Blanc bufa coma un vent terral.

• Joan-Frederic Brun, sciéncia-ficcion al Clapàs.

• Cada dissabte, lo comissari Danguilhem pren l’aperitiu cò del Joan Ganhaire.

• Lo prerafaelita Micheu Chapduelh acompanha lo Dalai-Lamà dins sos desplaçaments.

• Lo leberaubre, aubre de paraulas.

• Larzac faguèt la bona causida d’escais e dobriguèt la pòrta a l’estrangièr del dedins.

• Florian Vernet, aligança de la linguistica e de la ficcion.

• Joan-Glaudi Sèrras, la pluma d’un rascal lexical.

• Crosar Robèrt Martí e se pèrdre dins l’ombra doça de la nuèch.

• Andrieu Lagarda: la lenga, los contes e la pedagogia… Un grand obrièr.

• Entre Mont Blanc e Sant-Jaume, la pluma del Sèrgi Viaule corrís e camina.

• D’unis pretendon que Loïsa Paulin èra la grand’tanta de Paulin Cortial…

• Se daissar menar per la temptacion de legir los escrits de Miquèla Stentà.

• La saca d’Aurelia refofa de poèmas.

• Franc Bardou escriu mai aviat que son ombra.

• La Paulina qu’a maquina per escriure vèrses.

• A l’estanquet, Silvan Chabaud comandèt una maurèsca.

• Disèm Òc als escrits del Brunò Peiràs!

• Tot poèta occitan se crei trobador.

• Se, d’aprèp l’Ives Roqueta, lo poèta es una vaca, sabètz se las vacas son poètas?

Escrivassièr Roch

NB1: Amb totes sos escaisses a la signatura de sas cronicas, l’Alan Roch ne poirà escriure un libre personal e multiple.

NB2: Las doblidadas e los doblidats d’aquestas tres tièras seràn (benlèu) presents un jorn sus una quatrena (o una cinquena) tièra. A virar vòstras paginas!