La setmana passada èi parlat de periòdes on causas de las tragicas costejan a l’encòp scènas que poderén semblar risolièras. Solide, los moments de guèrra ne son d’aquestes periòdes.

La vita d’Alfred Nakache n’es hèita. Estoc un nadaire exepcionau, fòrça titolat e detentor de recòrds deu monde e d’Euròpa, un deus milhors de sa generacion. Nascut en Argeria a Constantina en 1915, se retrobèc en 1940 sense la nacionalitat francesa pr’amor de l’abrogacion deu decret Cremieux, que balhava aus Jusius d’Africa deu Nòrd la civitanetat de la metropòli.

Per contunhar de poder trabalhar dambe sa hemna Paula, tanben jusiva, se n’angón a Tolosa on eth vasoc sòci deu club deus Daufins deu TOEC, un deus clubs màgers deu país.

En 1943 estón organizats los campionats de França de natacion a Tolosa. Eth ne podoc pas participar pr’amor de sa descaduda de nacionalitat. E, hèit excepcionau, los autes nadaires deu club de Tolosa refusèn tanben de participar per solidaritat dambe lor camarada, lavetz qu’èran deu club organizaire. Aquò que merquèc fòrça lo monde esportiu de l’epòca.

Mes los periòdes tragics son hèits a l’encòp d’una beròia solidaritat mes tanben de traïson e estoc benlèu un nadaire concurrent d’un aute club (un collaborator de dreta extrèma deu club de París) que’u denoncièc a la Gestapo. Lo jornau francés nazi Je suis partout le dedicoc un article qui s’aperava “Lo Jusiu que sap nadar” e qui s’acabava per: “… aqueste personatge mespresiu deveré estar de la competéncia deu camp de concentracion”. Estoc arrestat dambe sa hemna e sa hilha de dus ans e totis mandats ad Auschwitz.

Se sa hemna e sa hilha, eras, ne tornèn pas, Nakache suberviscoc au camp de concentracion. Mes es ad aqueste moment qu’un eveniment drin suberrealista se debanèc, a l’encòp triste e gaujós: la comuna de Tolosa avèva lo bacin de natacion mès gran d’Euròpa e decidiscoc de l’aunorar deu nom d’Alfred Nakache pr’amor que pensavan qu’èra mòrt. Estoc pas qu’après la batiada aunorifica que l’eròi tornèc! La comuna decidiscoc de guardar l’omenatge au valorós esportiu.

A maugrat de la deportacion, tornèc trobar lo som de la natacion après la guèrra e’s hascoc remercar en 1954 en tot sauvar una hemna de la quala la veitura èra caduda dens un canau.

En 2019 entrèc a l’International Swimming Hall of Fame de Fort Lauderdale en Florida. Se moriscoc en 1983 en tot traucar en nadar lo pòrt catalan de Cervera de la Marenda.