Quand vos disi que tot es capvirat, me podètz creire; non pas dins la «vièlha Euròpa» coma dison los Estatsunidencs mas justament dins aquel país ont venon d’elegir un president, lo n°47, que crei —coma es dich dins la Bíblia— que «tot çò que viu e creis sus la tèrra» es american.

Es aital que ven de decidir que lo gòlf de Mexico deviá d’ara enlà èsser nomenat «gòlf d’America»…sens téner compte de las instàncias internacionalas que los Estats Units ne son un dels signataris. Naturalament las rets socialas an aplicat de tira aquel edicte e escrich —pel moment unicament pels Estats Units— lo nom novèl. Mas se cal pas far d’illusions e veirem lèu lèu lo nom adoptat per d’autres. Cadun sap que «la rason del mai fòrt es pas totjorn la bona mas que los febles an totjorn tòrt!»

O ai ja dich mantuns còps dins mas cronicas: una majoritat d’Estatsunidencs an cregut a las messorgas d’un felon e a sos denegaments davant la justícia en aplicant una règla simpla:«avoar pas jamai e totjorn denegar». Mas, après una primièra experiéncia e un «purgatòri» de quatre ans, nòstre sacamand a aprés fòrça causas e subretot que los democratas èran de monde socitoses de la Constitucion, las institucions e las leis que permeton a una democracia de subreviure — ça que la, vòl pas dire que los democratas son d’àngels e totes nascuts de la darrièra coada!

Lo n°47 sap qu’a quatre ans per cambavirar tot çò que son estats los Estats Units fins ara e permetre aital a sos obligats miliardaris de demorar al poder. Ja, aviam vist los liders republicans renegar totes lors principis e metre al pilòri los de lor clan que gausavan manifestar lor desacòrdi en utilisant los metòdes faissistas que los païses de la «vièlha Euròpa» an ja conegut: difamacion, menaças, etc.

Çò que val pels ciutadans estatsunidencs val per los autres pòbles tanben. Al diable la cortesia diplomatica, òsca al vobulari grossièr cap als autres païses e a lor cap d’estat, cap de vergonha a los abaissar… Tot li es permés a el e a sos esbirres — ò, desencusatz-me, voliái dire «a sos ambaissadors e enviats especials».

Venèm de viure una setmana interessanta en constatant l’identitat de vista entre lo tsar de Moscòu e lo n°47, un autan psicopata coma l’autre. E un coma l’autre de dire contravertats que poirián èsser risiblas foguèsse pas una partida d’escacs jogada per dos arlèris al despens d’un pòble, lo pòble ucraïnian.

L’union Europèa, coma disiá, qualque ans a, un diplomata, a pas cap de numèro de telefòn! De totas faiçons, demest las poténcias importantas, cada país fa lo rodomont e vòl una unitat d’accion o de tactica jos son autoritat… La sobeiranetat val pas pels autres mas son que pels païses coma França, Alemanha, Polonha e dos o tres autres — sus 27.

Alavetz, res de res! Si…

E foguèt una femna, una actritz, Meryl Streep que profiechèt d’èsser onorada als Golden Globes Awards (Hollywood) per far de politica dins un endrech ont, normalament, i a de plaça son que per las mondamitats.

Dins un vocabulari simple e dirècte, fàcia a Hollywood, als actors e la premsa estrangièra, sas paraulas portavan fins a l’autre cap del planeta e èran una responsa al personatge que desonora la foncion de president estatsunidenc.

Une de sas paraulas mai fòrtas foguèt quand diguèt que lo president —sens lo nommar— se trufèt d’un andicapat e faguèt rire son auditòri a sos despens. Ajustèt que la riquesa, la celebritat —parlèt pas de las messorgas— etc. autorizava pas digun a mespresar l’autre.

Sens o dire —es tròp civilizada— demandèt a totes los actors —e a la premsa— de se mobilizar, eles que venon de totes los Estats estatsunidencs mas tanben d’Euròpa, d’Africa, d’Austràlia e que vendràn de Mars o e Venus dins lo futur, perque pas?

O tòrni dire, ieu que soi un falocrata odiós —pas tròp ça que la!— es simptomatic que siá estat una femna, difamada, insultada e mespresada per un ignorantissimus qu’aja agut lo coratge —ne cal, o vos disi— de denonciar aquela marcha cap a una dictatura, —o per lo mens a una republica illiberala— dels coquins e dels esbirres miliardaris qu’an capitat de far creire que defendián lo pòble.

Una femna s’es levada…