Anuèit Pascas… Aquesta fèsta «tròba son origina dins la Pasca josiva que celèbra lo passatge de la Mar Roja pels Ebrèus.»

Pels Crestians, «simboliza lo passatge de la mòrt a la vida.»

Es una de las fèstas màgers pels crestians amb Nadal. Resumit en qualques frasas, parla d’una setmana —santa—quand Jèsus prenguèt son darrièr repais amb los apòstols—la Cena— et foguèt crucificat, après son «camin de crotz», lo lendeman per ressuscitar tres jorns aprèp.

[Podètz trobar aquelas entresenhas sus la tela o dobrir la Bíblia —se n’avètz una— e legir la passion de Jèsus.]

Vòli pas far lo presicaire e balhar de leiçons de morala o far lo catequisme; ça que la, me sembla qu’es util quala que siá vòstras cresenças filosoficas de desconéisser, almens per un Europèu, las religions del libre que la Bíblia ne fa partida.

Quantes còps me soi trobat amb de joves d’un quinzenat d’ans a visitar una glèisa o una catedrala e d’èsser interomput dins mas explicacions somàrias per un jovent que veniá d’apercebre los tablèus del camin de crotz de Jèsus avant sa crucifixion:«De qué fa aquel gus amb aquela crotz sus las espatlas e aquela corona d’espigas sul cap?»

Vertat es qu’amb la secularizacion de nòstras societats europèas, la coneissença religiosa —especialament dins l’exagòn— es venguda quasi nulla.

En mai d’aquò, la Republica es concebuda sus la basa de la laïcitat e son nombroses los politicians a metre en avant la separacion de la Glèisa e de l’Estat — al mens cap a la Glèisa catolica; per d’autres religions es a geometria variabla segon las conviccions filosoficas del susdit.

Vos daissi tornar a vòstres libres de referéncia per vos far un opinion en cas que n’ajatz pas cap!

Dins aquel domeni filosofic, e sonque filosofic, França deu èsser bèla primièra pel nombre d’ignorants de la matèria religiosa.

Al nom de la laïcitat un fum de responsables se vantan de res conéisser a las religions e desvolòpan un «laïcisme» que, per ieu, es una religion autan coma los religions que vòlon combatre.

Los meteisses sovent o mesclan tot; aital, considèran que parlar una de las lengas istoricas de l’exagòn, de la voler aprene o de la voler socializar devon partenir a l’esfèra privada coma las religions.

Aparentament, se son jamai pausada la question de saber se l’aprendisatge d’una lenga estrangièra, mai que mai l’anglés, l’emplèc en public, dins los mèdia, etc. poiriá portar un prejudici autan gran coma las lengas istoricas per l’unitat de la Republica.

Que podèm retenir de la crucifixion de Jèsus e de sa resurreccion al delà de la simbolica balhada al començament de la cronica, quitament se sèm mescresents?

Los «laïcistas» an doblidat que Jèsus caçava los mercatièrs del temple mas tanben diguèt als farisians que lo volián entendre se contradire una frasa damorada celèbra a prepaus de la femna adultèra: «Lo qui n’a jamai pecat, que li jete la primièra pèira!»

Leiçon de tolerància que m’avèm besonh per aqueta passa!