#2 Arrestar de denonciar, ensems de segur, (en occitan coma en francés !) significariá un moment o l'autre quitar d'existir e donar rason en d'aquel biais d'avalir la diferença au profièch d'aquò decidit "digne" d'avança.
Aquò me fai pensar a quauqu'us que tot dau lòng sa vida caminariá per carrièiras, envelat e moquet, perque vergonhós d'èstre per en causa d'una idèia, d'una ideologia, d'un clan, d'una tropa acibrada o d'un poder sobeiran.

#1 Comprene ce que volètz dire e comprene pas au còp. Mès respècte ce que disètz e vòle sustot pas vos notar ! Avètz drech de pensar ce que pensatz.

Per còntra, e quò d'aquí es mon vejaire personau, tot ce que sembla vraiament a d'atacas còntra la lenga e la cultura occitanas, tot ce que sent a trufariá, a mespretz dals aspècts identitaris de nòstra "comunautat", tot aquò o devèm condamnar ! D'onte que vengue, de quau que vengue !

Que refusar la dignitat e lo respèct a una identitat presenta e viuguda per una part de la populacion en cò siu, aquò reven a ierarquizar simplament la diversitat de formas e d'expressions de la Vida.
Seleccionar, triar au det ce qu'a drech a reconeissença e respèct dinc l'evolucion dau vivent es negar son drech a l'existença : aquò es un prumièr pas vèrs quicòm que put a nazisme. Ni mai ni mens !

Aimatz plan lo lengatge scientific mas me refusa a caucionar aquel lengatge que comprene pas.
L'intelectualisme parla latin o grec, e ben que parla aitau m'en vau d l'autre costat.