Ath cant der arriu Toran, fòrça apròp dera sua confluéncia damb Garona, nèish era poblacion de Canejan, un pòble plen de cultura e tradicions. A 906 mètres de nautada e damb un trajècte plen de marrècs, eth sòn accès limitat non evite que contunhe d'èster poblat. De hèt, hè pòc es sòns abitants qu’arrecuperèren era hèsta de Barbacans, ua des hèstes mès antiques dera Val d’Aran.

Parlam dera fin der iuèrn e deth renovament dera vida ena montanha damb era arrecuperacion deth carnaval deth Pirenèu. Arrebrembam era reintroduccion der os brun en Pirenèu e era polemica qu’a causat entre era gent que demore ena montanha, qu’a opinions diuèrses sus eth madeish hèt. Manèl que mos conde causes der os brun, animau legendari dera Val d’Aran.

Fin finau, parlam damb Noe Lastera, ua des qu’impulsèc era arrecuperacion des Barbacans, sus era vida en Canejan, eth despoblament rurau e eth balh der os deth Pirenèu. Acabam damb “Non plores, Tonet”, ua cançon tradicionau occitana que parle sus era beutat de demorar ena montanha e sus era gent des pòbles aranesi.