CAPÇALERA PAIS INVISIBLE

Actualitats

crotz-tolosaCreated with Sketch.ProvençaProvençaCamarga

La vila d’Arle reclama a París lo retorn de sa Vènus

Demandan “la possibilitat que lo musèu dau Lovre pòsca efectuar un depaus d’aquela òbra dins la vila ont espeliguèt”

Tèxte legit

La vila d’Arle reclama a París sa Vènus. Lo cònsol màger, Patrick de Carolis, e la deputada Monica Michel reclaman lo retorn de l’escultura romana coneguda coma la Vènus d’Arle “dins sei tèrras natalas”, çò rapòrta Le Figaro. Dins una letra adreiçada a la ministra de la cultura, Roselyne Bachelot, los elegits arlatencs li demandan qu’estúdie “la possibilitat que lo musèu dau Lovre pòsca efectuar un depaus d’aquela òbra dins la vila ont espeliguèt”. Argumentan que seriá “un bèl exemple de la prioritat donada ai territòris que lo govèrn [francés] vòu actar mai pereu una formidabla oportunitat culturala per la treslusor d’Arle”.
 
De Carolis precisa que “l’idèa es pas de se reapropriar l’estatua que siguèt pas raubada”. Tot simplament demanda que, l’an que ven, quand Arle festejarà lo 40n anniversari de l’inscripcion d’uèch de sos monuments al patrimòni mondial de l’UNÈSCO, l’estat faga lo gèst de daissar l’estatua en Arle en depaus.
 
L’escultura se faguèt al sègle Ir abans lo Crist e es una còpia romana d’una escultura grèga que representava Afrodita. La trobèron en 1651 dins lo teatre roman d’Arle, partejada en tres tròces e sens braces. En 1683, los conselhièrs d’Arle la donèron al rei Loís XIV, que l’incorporèt al decòr del Palais de Versalhas. En 1798, intrèt al Musèu del Lovre. Son aspècte actual es la seguida de la restauracion que la faguèt François Girardon al sègle XVII, dont los braces. Al país, es especialament coneguda pels vèrses que los compausèron per ela los poètas Teodòr Aubanèu e Frederic Mistral.

 
 
 
abonar los amics de Jornalet

 

Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.

Comentaris

Teodòr Aubanèl
4.

Siás bèla, ò Venús d’Arle, a faire venir fòu!
Ta tèsta es fièra e doça, e tendrament ton còu
Se clina. Respirant li potons e lo rire,
Ta fresca boca en flor de qu’es que vai nos dire?
Lis Amors, d’una veta, amé gràcia an nosat
Ti longs peus sus ton front per ondas frisats.
Ò blanca Venús d’Arle, ò rèina provençala,
Ges de mantèu n’escond ti superbis espatlas;
Se vei que siás divessa e filha dau cèu blu;
Ton bèu pitre nos bada, e l’uèlhs plen de belucs
S’espanta de plesir davant la joina autura
Di pomas de ton sen tan redona e tan puras.
Que siás bèla!... Venetz, pòbles, venetz tetar
A si bèus sens bessons l’amor e la beutat.
Ò! Sensa la beutat que seriá lo monde?
Luse tot çò qu’es bèu, tot çò qu’es laid s’esconde!

  • 4
  • 1
Bernat Casanava Avidòs
3.

Oc, e lo retorn de la Dauna de Brassempoi au país tanben !

  • 8
  • 1
Paulina
2.

Aquo té !

E podem començar la lista de tot ço qui nos aparteng !

  • 6
  • 0
Bodiu
1.

Se se comptabilizava totas la òbras d'art qu'an fugidas d'ençò nòstra cap a la vilòta de Paris, pensi que n'i auriá a roncéncia !
L'occitanima deuriá començar per aqui... de mon albir

  • 6
  • 0

Escriu un comentari sus aqueste article