Actualitats
“Gensemin e Garona”
Sesquicentenari de la desaparicion de Gensemin (1798-1864)
Dimècres passat, 4 de junh, l’Acadèmia de las Sciéncias, Letras e Arts d’Agen aculhissiá dins sos locals dos conferencièrs de tria per dobrir lo programa de las festivitats consacradas al sesquicentenari de la mòrt de Jacques Boé, dich Gensemin.
Fàcia a una sala comola e atentiva a lor propaus, Ens Rémy Constans e Jacques Clouché parlèron, un de “Gensemin e Garona”, l’autre del perruquièr-poèta e de qualques aspèctes significatius de sa vida.
Lo propaus d’En Constans èra illustrat amb de “diapositivas” nombrosas —e de citacions de Gensemin— que permetián de melhor comprene los rapòrts que nòstre poèta agenés de lenga d’òc entreteniá amb Garona, aqueste riu que, quitament se portava la riquesa a tota una region, podiá tanben, per sos aigats frequents, semenar la devastacion.
Gensemin, coma tantes autres, n’aguèt de patir mas, almens, el podiá botar sul papièr los sentiments qu’aqueles desagradivament li inspiravan e los far partejar.
En Clouché parlèt en seguida del “poèta de la caritat” e de sos rapòrts amb la Societat Academica, de sos poèmas e de las polemicas qu’aguèt amb los uns e los autres, sustot quand aquelas personas de renom —ministre, prefècte— parlavan de nòstra lenga occitana —Gensemin la nomena “la lenga gascona” (sic)— amb mesprètz o se trufavan dels que gausavan encara emplegar aquel “idiòma vulgar”. Doblidèt pas tanpauc los viatges que Gensemin faguèt a París, viatges que li assegurèron la consecracion, a el modèst fargaire de “papilhòtas” [papillotos]. Acabèt en fasent remarcar que, se Gensemin aviá fach la reputacion de la Societat Academica, aquesta aviá fach la sieuna tanben en lo reconeissent per çò qu’èra.
Aquelas doas intervencions, de nauta volada, auràn permés de tornar metre sul davant de l’empont un poèta revirat dins mai d’una lenga e estudiat dins mai d’un país estrangièr, un poèta que ten son estacion de mètro dins la capitala de Gàllia mas un poèta ignorat al jorn de uèi per tròp d’ageneses —e d’autres!— que ne’n coneisson pas sonque lo nom.
Andriu de Gavaudan
Fàcia a una sala comola e atentiva a lor propaus, Ens Rémy Constans e Jacques Clouché parlèron, un de “Gensemin e Garona”, l’autre del perruquièr-poèta e de qualques aspèctes significatius de sa vida.
Lo propaus d’En Constans èra illustrat amb de “diapositivas” nombrosas —e de citacions de Gensemin— que permetián de melhor comprene los rapòrts que nòstre poèta agenés de lenga d’òc entreteniá amb Garona, aqueste riu que, quitament se portava la riquesa a tota una region, podiá tanben, per sos aigats frequents, semenar la devastacion.
Gensemin, coma tantes autres, n’aguèt de patir mas, almens, el podiá botar sul papièr los sentiments qu’aqueles desagradivament li inspiravan e los far partejar.
En Clouché parlèt en seguida del “poèta de la caritat” e de sos rapòrts amb la Societat Academica, de sos poèmas e de las polemicas qu’aguèt amb los uns e los autres, sustot quand aquelas personas de renom —ministre, prefècte— parlavan de nòstra lenga occitana —Gensemin la nomena “la lenga gascona” (sic)— amb mesprètz o se trufavan dels que gausavan encara emplegar aquel “idiòma vulgar”. Doblidèt pas tanpauc los viatges que Gensemin faguèt a París, viatges que li assegurèron la consecracion, a el modèst fargaire de “papilhòtas” [papillotos]. Acabèt en fasent remarcar que, se Gensemin aviá fach la reputacion de la Societat Academica, aquesta aviá fach la sieuna tanben en lo reconeissent per çò qu’èra.
Aquelas doas intervencions, de nauta volada, auràn permés de tornar metre sul davant de l’empont un poèta revirat dins mai d’una lenga e estudiat dins mai d’un país estrangièr, un poèta que ten son estacion de mètro dins la capitala de Gàllia mas un poèta ignorat al jorn de uèi per tròp d’ageneses —e d’autres!— que ne’n coneisson pas sonque lo nom.
Andriu de Gavaudan
| fffff | fffff | |
| Programa Per memòria, tornar balhar lo programa de las festivitats pel sesquicentenari de la mòrt de Gensemin, bailejadas per l’associacion Agenés Tèrra Occitana. Divendres 13 de junh — 14h: al centre cultural d’Agen, conferéncia d’En Jacques Clouché sus Gensemin. — 16h: inauguracion de la placa commemorativa renovada de la Societat Academica sus la façada de l’èx-salon de Gensemin. — 21h: serada occitana al teatre Ducourneau amb lo grop ÒC (reservacion: ofici de torisme, +33 [0]5 53 47 36 09) Dissabte 14 de junh — de 14h a 16h: passejada “janseminada” amb lo Joan-Pèire Alari que parlarà de la vida e de l’òbra de Gensemin acompanhat pel grop Gric de Prat. Dimenge 15 de junh — 10h: messa en occitan a la catedrala d’Agen — 11h: Gensemin d’argent — 12h30: banquet del sesquicentenari (contacte: +33 [0]6 30 79 27 01). | ||
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Gensemin qu'ei la pròva qu'estar gascon non pòt pas estar con.honut dab parlar gascon. Gensemin qu'èra shens nat dobte de cultura gascona, las soas referéncias miticas e culturaus qu'èran las de Gasconha, e particulamament de la montanha. Qu'èra agenés, qu'ei a diser un gascon d'expression lengadociana. Que considerava lo son parlar guianés (qui ei de la mair que non de la maire) com gascon, puish qu'èra eth medish gascon. Que'm sembla non cau pas negar o despreciar la "gasconitat" de Gensemin, per lengadocian que sia lo son parlar.
#1 Mercés plan d'o aver remarcat. O avèm ja corregit
1798-1964? Macarel, era un cosin de Matusalem!
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari