Mongolia, brèç de l’empèri de Gengis Khan, es a l’ora d’ara un país entremièg doas grandas poténcias: Russia e China. Amb una economia tradicionalament basada sus l’elevatge, dins lo sègle XX los govèrns socialistas adoptèron l’economia planificada. Fa ara un vintenat d’annadas, Mongolia intrèt dins l’economia de mercat, centrada sus l’esplecha dels grands jaces de minerals. Justament sus aquela question lo primièr ministre, Chimediin Saikhanbileg, a demandat aquesta setmana l’opinion dels tres milions d’abitants del país... Amb un SMS al telefòn mobil.
 
Dins un referendum per SMS sens cap de precedent, lo govèrn mongòl a pausat als ciutadans una question via telefòn mobil restacada a la crisi economica. Lor a demandat se preferissián sosténer los megaprojèctes minièrs finançats per de grandas multinacionales o ben aplicar de mesuras d’austeritat e de reduccions budgetàrias. Amb un 10% de responsas (302 008 vòtes), una leugièra majoritat d’un 56% de demandats an causit la primièra opcion.
 
Las criticas del “referendum” son arribadas tant sus lo metòde utilizat coma sus l’objectiu cercat. D’un costat, lo fach d’enviar massissament la question a totes los telefòns mobils del país a permés, per exemple, de votar mai d’un còp a totes los qu’an mai d’una linha de telefòn contractada, e tanben als ciutadans estrangièrs amb un numèro del país. E, d’un autre costat, qualques sectors an denonciat la “question biaissada” del primièr ministre, qu’es completament favorable als investiments estrangièrs per esplechar las immensas ressorsas minièras descobèrtas aquestes darrièrs ans. Amb lo “referendum” telefonic, poirà reactivar qualques contractes suspenduts qu’aviá amb de multinacionalas.