Opinion
Istorietas de Çubran (I)
Las aventuras de Çubran (Ciprian), o l’òme qu’agissiá totjorn subran
Avertiment al legeire
Totas las anecdòtas amassadas aicí son autenticas. Son estadas reculhidas al sègle XXn (entre 1960 e 1970), dins un vilatge devengut ara una vila d’una region que se pòt situar entre la Gavotina maritima (Mentan) e Lengadòc (costier). Per fins de tocar un public larg en Occitània avèm decidit de las adaptar en occitan estandard. De mai, las avèm leugierament adaptadas solament per preservar l’anominat dels protagonistas. Nòstre unic eròi se sonarà Çubran, un òme dirècte, espontanèu, que fa e ditz sens far semblant. Es un jòc de mot entre aquela forma del prenom Ciprian e lo mot subran, equivalent de “sus lo còp ”.
Aquelas istòrias contadas d’aicí d’ailí per los diverses membres de la comunitat del vilatge, per galejar, son tanben una facieta de l’estereotip de l’òme occitan vist coma lo miegjornal —un pauc “Maurin dei Mauras ”—, granda maissa e per los quites occitans. D’un costat son l’expression de l’autoderision positiva coma negativa dels occitans que se focalizan sus los personatges o comportaments familials, originals o mai aquels a la talvèra del mòde de vida “normal” de la massa de la populacion. De l’autre son de còps l’expression de la reaccion espontanèa d’una comunitat fàcia a un mond que càmbia lèu a l’entorn d’ela e que deven per exemple una gròssa “Còsta d’Azur ”. E Çubran es un pauc al sobran (varianta subran) de tot aquò, coma resistent malgrat el fàcia a aquel ''mond (autoproclamat) nòu".
Avertiment al legeire
Totas las anecdòtas amassadas aicí son autenticas. Son estadas reculhidas al sègle XXn (entre 1960 e 1970), dins un vilatge devengut ara una vila d’una region que se pòt situar entre la Gavotina maritima (Mentan) e Lengadòc (costier). Per fins de tocar un public larg en Occitània avèm decidit de las adaptar en occitan estandard. De mai, las avèm leugierament adaptadas solament per preservar l’anominat dels protagonistas. Nòstre unic eròi se sonarà Çubran, un òme dirècte, espontanèu, que fa e ditz sens far semblant. Es un jòc de mot entre aquela forma del prenom Ciprian e lo mot subran, equivalent de “sus lo còp ”.
Aquelas istòrias contadas d’aicí d’ailí per los diverses membres de la comunitat del vilatge, per galejar, son tanben una facieta de l’estereotip de l’òme occitan vist coma lo miegjornal —un pauc “Maurin dei Mauras ”—, granda maissa e per los quites occitans. D’un costat son l’expression de l’autoderision positiva coma negativa dels occitans que se focalizan sus los personatges o comportaments familials, originals o mai aquels a la talvèra del mòde de vida “normal” de la massa de la populacion. De l’autre son de còps l’expression de la reaccion espontanèa d’una comunitat fàcia a un mond que càmbia lèu a l’entorn d’ela e que deven per exemple una gròssa “Còsta d’Azur ”. E Çubran es un pauc al sobran (varianta subran) de tot aquò, coma resistent malgrat el fàcia a aquel ''mond (autoproclamat) nòu".
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#1 dòna de bren per far l'ase, un bèl (babi Bel (C)) provèrbi
"Istorièta" del títol es occitan estandard que ne parla lo tèxt?
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari